| Cevap: Breakfast at Tiffany's
Anlaşılmak için kıçını yırtmayı umursamayanlar kulübü diyecektim ama uzun olduğu için vazgeçtim.
anlaşılmayanlar kulübüne hoş geldiniz!
anlaşılmayanlar dediğime bakmayın, sorun bizim sorunumuz değil burada, sizin sorununuz. anlaşılmayanları seviyorum. anlaşılmıyorsam suç bende olamaz; yani en azından bardağın boş kısmı ben değilim. anlaşılmamak bence serseri olmak kadar ahenkli, soylu, ayrıcalıklı bir durumdur. kaybedenlerle karıştırılmamasını rica ederim ama anlaşılmamanın. kaybedenler sadece mahkumdurlar ve gözümde mikron kadar değerleri yoktur. kaybedenler zaten çoğunlukta, bence. reddedenler demek daha doğru. yani anlaşılmayı reddedenlerdir böylesine güzel olanlar... anlaşılmayı reddediyoruz! sloganımız bu çocuklar... BİZ anlaşılmaya pirim vermeyenleriz...
BİZ anlaşılmak için kanunlar, ordular, cehennemlerden fayda bekleyenlerden değiliz... güzel oluyor yahu bu sloganlar. dedikçe diyesim geliyor...
Anlaşılamayanlar gurubuna dahil değiliz, bu çok önemlidir. adam çıkıp salya sümük ''bir türlü anlaşılamıyorum ahretlik yaa'' falan diyorsa, şöyle çevirin başınızı ondan, küçük bir dudak büküp uzaklaşın. neden derseniz, bu tip insanlar edilgen, teslim olmaya her an hazır, ''birisi beni alsa, satsa, eğse, bükse, kullansa yarabbim nolur!'' diye zırıl zırıl ağlaşıp dururlar, anlaşılamamak sözcüğünün, anlaşılmamaktan tek farkının bir 'a' olduğunu sananlar ne kadar yanılıyor! anlaşılmayı reddedenler, anlamayı reddedenlerden yani bağnazlardan değildir! anlaşılmayı reddenler çok komformistirler de. bayılırlar tembelliğe; ama zamanında ve yerinde. buldukları bu fırsatı kimseye rağmen kullanmazlar ama. onların biricik lüksleridir hımbıllık.
zor bir gündü yine.... bir kaç kere gülümsedim sadece...
__________________
You will naturally be submissive to a man that you trust to lead, even if you're a alpha female! |