Çevrimdışı

Acıdan it gibi titrediğiniz zamanları hatırlıyor musun, ağlamaktan gözlerinizin kıpkırmızı olduğu yastığı dişinizle sıka sıka yüzünüzü yastıklara bastırarak çığlık ata ata bedeniniz kasıla kasıla acı çektiğiniz, mutsuzluğu yüreğinizde değil iliklerinizde hissettiğiniz zamanları hatırlıyor musunuz? Sizi nasıl o derece üzebildiklerini, insanın kudretini bedeninizde hissettiğiniz zamanları ? acımasız oluşunuzun, yaralarınızdan oluşunu, kendinizi hiçbir role uyduramayışınızdan, hiçbir yuvaya konduramayışınızdan ıssız kalışınızı hatırlıyor musunuz?
Hayatta hiç gibi kalakaldığınız zamanları?
Unutmayın onları, sakın unutmayın, unutursanız yeni yaralarla hatırlamak zorunda kalırsınız.
dönüp sırtınızı uyumaya çalışmayın, kalkın çözüm bulun ses çıkartın,
yüzünüzü yastıklara gömmeyin bağırın küfredin hıçkıra hıçkıra ağlayın içinizdekini yastıklara hapsedemezsiniz, bırakın çıksın içinizden acınızda sesinizle.
ben beceremedim, içimi çürüttüm yastıklarda, siz çürütmeyin içinizi.
Çünkü insanın yüreği diri kaldıkça hep savaşmaya devam edebiliyor.

giz.

__________________