Çevrimdışı

bir şey söylemek lazım ama, sanırım terör üzerine her şey söylendi. her şey konuşuldu.
hesap soracağız diye kükreyen maymunlar hepsi. açıklamalar. güvenlikler. politikalar. ulusal kükreyişler.
bıçak kemiğe dayandı derken, bıçağın dayanabileceği bir kemik kalmadı.
ölü sayıları, kimlikler, kaybolanlar, bizler. her etnik kökenden insan öldürüldü. yaşlı öldürüldü,
asker öldürüldü, sivil, çocuk, ana öldürüldü. ama hepsi masumdu.
ve çocuğa terörist diye yuhlattığınız gün sizde terör örgütü oldunuz. kravat takan katillerdiniz.
o zamanda dişimi sıktım. bugün de. siz de masumları öldürdünüz. ve kınanacak tek şey sizsiniz.
mide bulandırıcı açıklamalar. hiç utanmıyorsunuz. başka şeylerde biz yaptık demeyi çok iyi bilen sizler,
bunlarda ne olur bizim yüzümüzden diye utanın. ama hala olayın failleri. bulacağız edeceğiz.
ne diyelim başka, daha neremiz sızlasın neremiz acısın.
biz hangi meydanda patlayacağız, muammalı bir şekilde yaşıyoruz.
ve malesef hepimiz birbirimize düşmanız. o hale geldik. fikirlerimiz, tartışmalarımız.
sizden. bizden. onlardan.
evet, insan ırkından nefret ediyorum ve onlardan uzak duruyorum sözü felsefem olmaya devam edecek.
çünkü beş dakikayla ölmemişsin ve azraille alakası yok.
azrailde bile bir anda o kadar kişinin canını alabilecek vicdansızlık yoktur sanırım.
başımız sağ olsun desem başımız gövdemizden ayrılmış.
düşünelim desem beynimiz parçalanmış. bir olalım desek olamıyoruz.
her şeyin normale dönmesi çok tuhaf.
lanetlemekten başka bu konuda bireysel olarak yapılacak bir şey yok galiba.
okuyup öğrenip cahil kalmamak yapılacak en doğru şey sanırım, ancak o zaman herkes aynı fikirde olacak.
başka türlü mümkün değil. toplumsal olarak var ama bir araya gelsek nefretimizden nefes alamıyoruz.
ne diyeyim ki ya. utancımdan tamamen. bu halimizden. herkes bir şeyler biliyor.
ama olay tamamen dram ve çok acı şekilde ölmüşsün. umarım tekrarı yaşanmaz.
umarım ki biri daha öyle ölmez. parçalanmaz. başka bir şey istemiyoruz artık, yeter ki eve gidebilelim.
bunu sağlayın yeter duble yolların.
bir şehirden bir şehire gitmeyi iki saate indiren hızlı trenlerin. köprülerin. metroların...
girişlerinde bomba patladıktan sonra. bir şehirde evimize gidebilelim yeter.
bizi otobüs beklerken öldürtmeyin.
çocuklarımızı bomba patlar diye parklara götüremediğimiz bir ülke düşünemiyorum artık.
kalabalıktan kaçtığımız. sokakta tek kalmadığımız. kadın olmak zor, tecavüzler var çünkü.
o da şanslıysan. değilsen dolmuşta parçalanarak tecavüzler. çocuk olmak zor.
hatta adın ali ismailse kaçarken bile öldürürler. canselse tecavüzünden utanıp intihar edersin. sultanahmette ölürsün. eşek sırtında ölürsün.
halay çekerken ölürsün.
yani artık ölmemek çok zor.
her şey zor.
kırk beşine tecavüz edilirken artık erkek olmakta zor.
ama en çok insan olmak zor. en çok insan olmak.
ankara için ne diyeyim başka. çok dağıldım.
üzüntüden sinirden acıdan kinden her şeyden midem bulandı.
düşündükçe daha çok kızıyorum. üzülüyorum.
zaman farkıyla kurtulmuş ya da ölmüşsün. bu kadar kolay işte yaşamak.
otobüse binememişsin.

__________________