Çevrimdışı

İçimden hiçbir şey gelmiyor. Şu bir haftadır çok mutluydum. Yine de iyiyim ama üzgünüm. Hep aynı şeyler yaşanıyor. Alıştım diyorum, yeniden olunca alışamadığımı görüyorum. Çoktan uyumuş olmalıydım mesela. Fakat bu sabah kalkmak zorunda değilim. Babanem olsa beni en iyi o anlardı. Hiç utanmayıp önüne uzanır başımı ovdururdum. Bana hep dua ederdi. Babaanne dememi hayal eder dururdu. Ekmeğe yağ sürmeyi o öğretmişti bana. Bundan çok yersen büyüyünce şarkı söylersin derdi. Şimdikiler öyle demiyorlar. Kötü onlar.