Çevrimdışı

var olan herşey kendisinin bir tekrarıdır.tekrarı görmek istemiyorsak televizyonu kapatırız.ya da bahanelerimizi örüp içine bi güzel oturup tekrar tekrar aynı şeyi izleriz.bi süre sonra kendi yarattığımız bahaneleri de unutur ve süregelen duruma eşlik ederiz.
peki neden ?
neden diye sorulacak milyarlarca şeyden biri de bu.aynı şey defalarca oldu.hepsinde dur dedim ama sesimi bir tek ben duydum.evimin camları tekrar kırıldı.ve ben tekrar yaraladım.herşey bir şeyden gelir ya hep .hep o ilk kıvılcım vardır.ilk insan ilk yasak ilk günah gibi.herşeyin sorumlusu onlardamışda biz hala cezalandırılıyormuşuz gibi.inandırıcı geldi mi bence değil.kimsenin cezasını çekmiyoruz.sadece ördüğümüz battaniyenin içinde rahatız burası sıcak ve dışarı çıkıp kavga etmek istemiyoruz.

yine sarhoş.bi insan her sarhoş olduğunda hayat eşini tekrar öldürüp ağlayıp sinirlenip bağrınır mı ? hayır demi.yapabilenler var.ben buna istemli acı adını koydum .çünkü ciddi anlamda acı çekmek çektiği acıyı sahici kılmak için senaryolar yazan biri var.ve her defasında senaryoya kendinş kaptırıp evimi darmadağın eden.bu sefer farklı oldu ev daha çok dağıldı ve ben karşı hamle olarak dağıtan ve parçalayan sarhoş acı çeken bağıran ağlayan karakteri senaryodan çıkardım.şimdi sahne bomboş ve temizlemek için yardım etmeye hazır hiç kimse yok.

__________________