Çevrimdışı

Kuran dışında hiç bir şeye vahiy muamelesi yapamıyorsak , Kuran dışında ki her bilginin beşeri olduğunu kabul ediyoruz sonucuna varırız..Aslında bu durum akıl ve vahyin işbirliğini sağlamak için zaruridir! Ayrıca vahyin dışında ki her bilgi tenkite, eleştiriye de açıktır.

Günümüzde Kuran dışında edinilen bilgiler doğrultusunda ortaya çıkan din, kesinlikle İslamiyet değildir. İslamiyet , uygulama ve anlayış olarak emeviler döneminde ciddi travmalar yaşamıştır. Bu dönem, İslamiyetin vahiyden çok fıkıh dini olmasına , inancımızın geleneksel bir hal almasına ve statükoya boyun eğmemize zemin hazırlamıştır. Bunun en iyi örneği de Işid'dir. Işid denilen örgüt günümüzde islami mezheblerin kabul ettiği bir çok dini anlayışı, bire bir uygulayan örgüttür. Savaşlar, esirler , cariyerler hakkında ne yapılması gerektiğine dair başvurduğu merci de bir çok mezhebin ittifak ettiği fıkıh esaslarıdır! Oysa Kuran-ı kerimde savaş esansında esirlere nasıl davranılması gerektiği gayet açıktır. Muhammed suresi 4. Ayet aynen şöyledir: Öyleyse, inkâr edenlerle (savaş sırasında) karşı karşıya geldiğiniz zaman, hemen boyunlarını vurun; sonunda onları 'iyice bozguna uğratıp zafer kazanınca da' artık (esirler için) bağı sımsıkı tutun. Bundan sonra ya bir lütuf olarak (onları bırakın) veya bir fidye (karşılığı salıverin). Öyle ki savaş ağırlıklarını bıraksın (sona ersin)..

Ayet tefsiri yapacak donanıma sahip değilim , lakin Allahın esirler için söyledikleri gayet açıktır. Fakat ayetlerden çok fıkıh kitaplarına, alim olarak nitelendirilen bir çok beşeri canlının söylediklerine itibar eden Işid ve bir çok mezhep bugün ki kafa kesen , kurşuna dizen Müslümanlığın mimarıdır!

Uzun uzun birşeyler yazıp kafa karıştırmaktansa kısa bir anektod verip sizleri düşünmeye davet etmek istiyorum..

Mevlana''nın , Yunus Emre'nin ürettiği din söylemi ile Işid'in ürettiği din söyleminin aynı kitaptan beslenmesi ne büyük bir çelişki değil mi a dostlar?