Çevrimdışı

Uyanmak zor, uykunu bölmedikçe kurtuluş
Çıkışı bulamadığın yol üzeri, gözün kapalı yıpranış
Yıprandığını bir tek senin bilmen kıvranış
Ağladığını kendin görmen, ruhen yıkılış.

Onlar, anlatsan da anlamazlar
Bir anlam da yüklemezler
Çıldırdığını düşünürler
O büyük düşünürler.

"Keşke konuşmasaydım" dersin
Meğer buymuş ilk dersin
Zor iş, kolay gelsin.

Elin boşta kaldır, tutmadıklarında
Gözün yaşta kalır, anlamadıklarında
Sesin titrer konuşmaya çabaladığında ardarda.

Oysa kim istemez ki, her gün ilkbahar günü?
Şiirler yazmak, izleyip kırmızı gülü.
Akan saatler, beraberinde götürür ömrü
Kalan sağlar senindir, kaybedilenler ölü.

Ben seni gayet iyi de anlıyorum, gayet.
Ardımda bıraktığım o yollar, buradan gayet net
İnsan bir nefis, bir nefes
Bir özgür, bir kodes, bir hapis, bir kafes.
Yaşa etmeden pes! Kolaysa…

Zor çıkar içinden, açılmamış ne kadar kutu varsa
Yalan dağılır içinden, açılmış ne kadar ağız varsa
Çil yavrusu gibi dağılır, bildiğin ne kadar iyi varsa.

İlk başta suya kanar gibi kandım
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.
Bu uykumdan uyanmam zaman aldı
Uyandım, uykusuzluk başladı aninden, aniden.

Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden
Bir kötü kabustan cidden, aniden.
Sahiden.

Bendeki buz söndürüyor ağır ateşleri
Yakmaya çalıştığım kısa çıralar nemli
Karaya oturmuş geminin tayfasındanım kabaca
Ruh halim, ejderhaya kafa tutan bir atmaca.

Bu hayat bolca kutulu bulmaca
Bildiğin, cevaplar olur; bilemediğinde karmaşa
Dallanıp yeşermek de var, ve bir de solmaca
Nefesten kesilmek de var, içinde koşmaca.

Güzel bir şarkı buldum, kendimi onunla öldürdüm
Sonra bir diğer şarkı duyup, hayata onunla geri de döndüm
Sonra başka şarkılarla doğdum, onlarla soldum
Ben Yunus'u şarkılarda buldum, hayatta kaybettim.

Gönlümün cennetine koyduklarım ve cehenneminde yaktıklarım.
Ne çok şey anlatıyor, gözlerine baktıklarım
Çok şey anlatıyor, gözümden akıttıklarım
Ahmak ıslatanlarım.