Çevrimdışı

Teninde kaybolur tenim
Bir fısıltı olur sessizliğin
Karanlıklarda kaybolurken düşüncelerim
Sessizlik fısıldar sesini

Karanlıklar sebebidir aydınlıkların
Küçük şeyler bahanedir mutluluk için
Varlığını hissetmekle başlar gülümsemeler
Yokluğunu tanımamışcasına yaşamak denir buna

İmkansızlıklarla savaşma sebebi olur varlığın
Kelimlerin hepsi aşk'a çıkar bu günlerde
Tenlerde kaybolunca ruhlar
Ölümsüzlüğü düşünür olur zihinler

Sevda vurunca kıyıya ıslanmaktan korkulmaz
Güneş yanıkları oluşur yanaklarda
Sadece bir çift el acıtmaz kızarıkları
Gözyaşları çapak olur gözlerde

Zaman ne olursa olsun aşk hep aynıdır
Bütün özlemleri unutturur bir anda
Sadece o olur hayat
Farketmeden hayata bırakırsın kendini

Herkezi aynı anda mutlu edemeyeciğini farkedersin
Saklı olan bencillikleri beklersin
Mantıkla duyguların savaşı başlamıştır çoktan
En az hasardır kazanılan savaşlar

Gözyaşlarının üstüne mutluluk kurmak zorunda kalırsın
Akacaksa gözyaşları durduramazsın
Birisine artık bitti derken dimdik durmalısın
Duygularının götürdüğü kalbe akmalısın