İnançla Seviyorum Seni
İnatla Değil İnançla Seviyorum Seni... Geceydi seni bana taşıyan...Sen geceye yakındın, bende sana.... Ağır aksak işleyen zamanın düşürdüğü tuzaklardan kurtulup geldin, hoş geldin. Korkularınla, sırlarınla ve sadece gözlerine derin bakanların görebileceği acılarınla geldin, iyi ki geldin.....
Bekleyişlerimin içine hapsettiğim özlemlerim vardı. Nicedir
kimseyle paylaşmadığım hüzünlerim. Soramadığım sorularım.. Hatırladığımda yüreğimde yaratacağı o korkunç sızıyı duymaktan korktuğum için beynimin bir köşesine fırlatıp attığım ve bir daha hiç dokunmadığım anılarım vardı....
Şimdi özgür bıraktım özlemi. Şimdi hüzünde sevinçte doyasıya yaşanıyor bende. Sorular cevabını buluyor, anılar canlanıyor çünkü sen geldin. Susmak ne çok akıllandırmış beni... Ne çok biriktirmişim kelimelerimi.... Bir bir dökülürken dilimden sevda sözcükleri senin o tedirgin duruşun bile durduramıyor beni. Seni soluyan bir rüzgara kapılmış gidiyorum, yüreğimi bir yelken gibi açtım, seninle dolduruyorum.
Seninle olmanın, seni yaşamanın ve zamanı sadece seninle paylaşmanın eşsiz hazzını duyumsuyorum, ne iyi ettin de geldin..... Bir büyüysen bozulma. Bir hayali yaşıyorsak kaybolma.
Hep biz çözecek değiliz ya gerçeğin düğümlerini, bırak kendi halinde kalsın. Kaçışlardan bıkmış, hep yarım kalmış ruhum da bir tek seninle doyuma ulaşacak, kendini bulacak. Dedim ya, sen geldin.ben sen oldum.
iyiki geldin..
iyiki sen oldum..
seni seviyorum. İnatla değil…inançla seviyorum.
alıntı |