Çevrimdışı

Bugün bayram... Emekçilerin bayramı... 1 Mayıs... Herkes mutlu çünkü resmi tatil... Kimse seni çalıştıramaz bugün.. İşte 1 Mayıs sadece bu kadar...24 saat tatil... Çılgınlar gibi eğleniyor mu emekçilerimiz bilemiyorum.. Bildiğim birşey var. O da; hani deriz ya, sağ olduğun hergün bana anneler günü, yanımda olduğun hergün sevgililer günü, mutlu olduğum hergün bayram... İşte bugün için böyle birşey söz konusu değil... İş yönetilmese yürür de, yapılmasa yürümez. İşçilerimiz, emekçilerimiz bu denli önemli.. Ama sadece bir gün adanmış onlar için ve dinlendikleri için mutlular sadece.. Hiç işveren bayramı duydunuz mu? Geriye kalan hergün onların bayramı zaten.. Emekçi ise 1 mayıs'ta dinlenirken bile vicdanını sorgulayacak kadar stres altında yurdumuzda. Hep korkuyor aslında. İşe geç kalmaktan, işe vaktinde gitse de çok geç saatlere kadar çalışıp çocuğu uyumadan eve varamamaktan, yaptıkları veya yapmadıkları için bir cümleyle sözlü uyarı bile yapılmadan işten çıkarılmaktan, emeklilik günü dolmadan muhasebede kesilecek hesabından, sgk haklarından yararlanamamaktan, servisi kaçırmaktan, azarlanmaktan, gururunun ayaklar altına alınmasından, kimseye yaranamamaktan, kimseye anlatamamaktan, ailesine bakamamaktan, emeğinin karşılığını alamamaktan... Bu 1 mayıs emekçilerimizin sokaklarda rengarenk kostümler giyerek eğlendiği bir gün değil yurdumuzda... Verilmeyen haklarını, yaşadıkları zorlukları haykırmaya çalıştıkları birgün Taksim meydanında... Can Yücel ne güzel demiş... "Oysa dünya işçilerin omuzları üzerinde durur".. Dünyayı silkeleyecek güce sahip insanların söyleyeceklerini bile dinlemek istemediğimizden,biber gazı tomalarla karşılıyoruz onları kendi bayramlarında.. Bayramların tadı yok vatanımızda... Yine de umarım gününüz güzel geçer şu yegane bayramınızda ...