Çevrimdışı

efendim erkek kısmısı hep attığıyla övünür ama ben yediğim dayakları daha çok seviyorum.Niye? çünkü unutulmuyor.lafın kısası aşağıda yazmış olacağım hadise tamamen hayal ürünü olmayıp,gerçek kişi ve kurumlar ile (yani benimle) tamamen ilgisi bulunmaktadır.Sizlerdende yediğiniz tarihi dayakları bekliyorum.Umarım yalnız değilimdir.Kız-erkek farketmez yazın ve beni yalnız bırakmayın yoksa terk-i diyar eylerim..


gencim daha o zamanlar.fidan gibiyim.yahışıhlıyım.sırım gibiyim.ha alain delon,ha küçük kristall.ikimizi yan yana koy,hangimiz alain,hangimiz delon karıştırırsın valla.allah canımı alsın öyle.şimdi de lee van cleef'le karıştırıyolar ya,neyse.o mevzuya hiç girmiyek vakit geç oldu.

o gün de vakit bayaa geç olduydu.üç arkadaş doğancılar parkının ordan üsküdar'daki vapur iskelesinin karşısındaki otobüs duraklarına doğru yürüyoz.önümüze iki kız çıktı tesadüfen.sonra biz bunları tesadüfen takip etmeye başladık.allah'ın işine bak ki tesadüfen bunlar da aynı yere gidiyomuş. bizim bineceğimiz otobüsün durağında durdular,biz de gene tamamen tesadüfen hemen arkalarındaki yerimizi aldık.

kızlar fark etti bizi.biz laf vurduruyoz,onlar gerdan kırıp göz süzüyolar falan.hemen önlerindeki tıknaz bir bıyıklı amca rahatsız oldu hareketlerimizden.esmer,kalın enseli, göbekli möbekli bi herif.boyu en fazla 1.60 filan.yav boş yere teşbihlerle neyin uğraştırmayın insanı,bizimkiler dizisinde abbas efendi vardı "cıvık babam afedersin" diyen ben onu diyim siz anlayın işte.aynı ona benziyo.

''gençler'' dedi bu; ''ayıb oluyoo.. mahallemizin kızları onlar,yakışıyo mu size?''

üç kişiyiz la,zıpkın gibiyiz üçümüz de,yer elmasından mı korkucaz?diğer iki dingili geç de, ben nassı bi delikanlıyım o zamanlar var ya... aha önce demiş miydim,ha tatar ramazan ha küçük kristall,aynı aynı,valla bak.

efelendik biz bu amcaya.''sen ne karışıyon hemşerim?'' dedik hep beraber.adam önce bi la havle çekti.bir iki daha ikaz etti, ''adam olun, terbiyeli olun, akşam akşam belanızı aramayın'' dedi.dinlemedik.iyice diklendik buna.ben tam karşısındayım.diğer iki arkadaş da iki yanına geçti,ortaya aldık bunu.iyi bi haşat edicez,kafaya koyduk yani.
adamın içinde tyson beslediğini 10 saniye kadar sonra anlayacakdık.nası bi kin beslemişse 10 dk içinde bize artık.bizde adam giderlerimizi sessiz sakin dinliyor sanmıştık.yanılmışız.
meğersem bu yer elması da bize gömçürmeyi kafaya koymuş anacım. en daha sağ elimle bunun göğsünden ittirmeye yeltenir yeltenmez, o ufak tefek eleman bütün gücüyle kafayı burnumun üstüne öyle bir koydu ki vay anaaaam! ağzım burnum anında dağıldı.olduğum yere çöktüğümü hatırlıyom bi tek.burnumdan nassı kan fışkırıyo var ya, sankim iski'nin ana su borusu delinmiş gibi.bizim diğer iki eleman aynı anda herife yüklendiler ama adamı tutabilmek ne mümkün? asıl o tuttuğunu yere çarpıyo. adam o akşam kızların ve duraktaki onlarca insanın önünde üçümüzü de halı silkeler gibi güzel bi silkeledi hafız.

en çok zoruma giden de ne oldu biliyonuz mu efeler? hadi duraktaki onlarca diğer insanı geç de, az önce bize cilve yapıp duran o iki cilvenaz bile,aramızdaki onca hukuğa rağmen araya girip de ''sen naabiyon hemşerim, niye dövüyon bu el kadar sabi çocukları?'' demedi.otobüs gelince sırıta sırıta bindiler, çekip gittiler.

insan bi hoş oluyo böyle durumlarda yaa. kırılıyo.