Çevrimdışı

Eğitimi mesleğini ifa eden ve bunun neticesinde sorunsuz bireyler sorunsuz toplum olarak nitelendirmemek gerektiğine inanıyorum.Bu oldukça sığ bir düşünce kanımca. Eğitimin ailede başlayanı, okulda pekişeni ve sosyal hayatta vücud bulanı ancak tam anlamıyla eğitim olarak tanımlanıp ele alınabilir.
Bir eğitimcinin bu konuyu oldukça güzel özetleyen bir yazısı var.. Şöyle ki;
Almanya’da bir Lise Müdürü, her eğitim öğretim yılı başında öğretmenlerine şu mektubu gönderirmiş: “Bir toplama kampından sağ kurtulanlardan biriyim. Gözlerim hiçbir insanın görmemesi gereken şeyleri gördü. İyi eğitilmiş ve yetiştirilmiş mühendislerin inşa ettiği gaz odaları, iyi yetiştirilmiş doktorların zehirlediği çocuklar, işini iyi bilen hemşirelerin vurduğu iğnelerle ölen bebekler, lise ve üniversite mezunlarının vurup yaktığı insanlar.Eğitimden bu nedenle kuşku duyuyorum. Sizlerden isteğim şudur. Öğrencilerinizin insan olması için çaba harcayın. Çabalarınız bilgili canavarlar ve becerikli psikopatlar üretmesin. Okuma yazma, matematik, çocuklarınızın daha fazla insan olmasına yardımcı olursa ancak o zaman önem taşır.”

Gençliğin en önemli sorunu noktasındaki düşünceme gelince; bir sonraki nesle aktarımı noktasında gün geçtikçe yok olduğuna inandığım 'ahlak' kavramı. Özetle ahlaki dejenerasyon diyebilirim.