Çevrimdışı

Masa oturursun etrafina bakarsin bir sey anlamaz, sigara yakarsin.
Sigaran biter, yine bir sey anlamazsin bir tane daha yakarsin.
Sonra bir cay istersin, dumanina eslik etmesi icin.
Agzinin tadi bozulur, bir cay daha dersin.
Sen, cay ve sigarayla aksami bulursun.
Sonra hafiften bir ruzgar eser, aklinin yolunu tutarsin.
Kalbin, hizli atmaya baslayinca anlarsin.
Anlaman gerektigini anlaman gereken yerde anlarsin.
Anlamsizligini anlarsin, anlamsiz kalirsin.
Bilmedigin sokaklara girersin, kaybolma korkun yok.
Elinde bir adresin olmadigi halde tum kapi numaralarina bakarsin.
Bir arayisin yok, en son kendini de kaybetmistin.
Tam siyaha burununce istanbul, kendini yine bir cay icin ikna edersin.
Soluksuz sigara baskisiyla bulursun kendini.
İctikce, zerafetine aldanirsin, dunyan gri.
Sonra alirsin ceketini cikar gidersin.
Yine gidecegin bir yer yok, yalnizsin.
Oturur bir bank'a etrafi seyredersin, yine kimse yok.
Denize yaklasirsin biraz, dalgalarina kulak verirsin.
Biraz daha sert vurdukca kayalara, korkarsin.
Gitmek icin ayagi kalktiginda arkana bakarsin ve anlarsin.
Kalmam icin bir neden yok, boyle iyi.
Hosca kâl istanbul der, gidersin.
Sadece gidersin...

__________________
Exy..