| Turkuaz.
Sedye'ye uzanıp, tavana boş bakışlar atan hastalar gibiyim.
Bileklerime sarılan kelebekler kurtuluş mu yoksa yitiriliş göstergesi mi bilemedim.
Dans ediyorlar bir o kadar da alay..
Her şeyim ile aykırı iken dünya'ya, bu sen diye haykırışım neden?
Sindiremiyorum soruları, sorunları.
Bir şeyler eksik, bir şeyler yarım..
Cüzdanımın içinde duran en büyük zenginlik ya gülüşün,
Şimdiler de yokluğun en büyük yoksulluk.
Boğazımda düğümleniyorsun, yutkunamıyorum kan kusturuyorsun.
Bilmiyorsun...
Şimdi bana 2 dakika izin ver.
Seni seviyorum demeye ihtiyacım var..
Dudaklarımda izin varken, gözümü açar açmaz kabusu yaşatma!
Yatağın soluna da, benim soluma da yazık..
Ve inan, seni çok özledi turkuaz yastık..
Gelmen için çok sebep var, avunmam içinde..
Vazgeçmeler, halının altında..
Bir şubatın 6'sı. Yıllardan 2015.
Beğenmediğim bir yazı-
Rüzgar*
__________________
Exy.. |