Çevrimdışı

Yağmur serpişirtiriyor bak yine.

Ve ben yine sensiz bir akşam yağmuru efkarı ile yıkanmaktayım.

Kiminin derdi

Yağmur suyuyla ıslanan camların kirlenmiş olması

Kiminin ise

Islanmış simitlerinin elinde kalması.. Kaç çocuk daha gözlerimizin önünden akıp gitmeliydi bir yağmur damlası gibi

Ve kaç yağmur sürüklemeliydi

Ikimizin eşsiz hislerini.. Sonbahar hüznü kaplamış yine bizim ağacı

Ve mevsimlik sevdalara şahit olan parklar

Yavaş yavaş yalnızlaşmışlardı.

Acaba kaç sonbahar daha sensiz ve kimsesiz olmalıydı?

Bazı soruların cevabı yoktur.

Hatta bazı cevapların sorularını sormaya utanır insan.

Yalnızlığın çaresi vardır mesela.

Ama sensizliğin yoktur.

Herkesin sensizlikteki ‘’sen’’ i çok farklıdır

Ve herkesin can sıkıntısı.

Ben bir çay demlerim

O bir sigara yakar

Öteki uzaklara bakar.

Ama gözler hep sensizliğe kayar.. Kalpler hep çaresizce atar.

Unutmak istersen unutmak kolaydır.

Zor olan ‘’unutmak isteyememek’’tir.

Susmak istersen susmak kolaydır.

Zor olan ‘’Sustularınla yaşamak’’tır…