Çevrimdışı

Hayatının merkezi yaptığın bi kişiden nasıl vazgeçersin ? Ya da vazgeçebilir misin ?

Hayır mı ? Ya her şey seni bunu seçmeye itiyorsa ? Ya başka hiç bi seçeneğin yoksa ?

Paylaşılan onca şey.. Güzel zamanlar, anılar, hediyeler.. Nereye gidecek bunlar ? Çöpe mi ?

E yazık değil mi ? Kafamda deli sorular ..

Genelde bu tarz kişiler insanın en zayıf anında belirirler tepenin ardından doğan güneş misali.Tam düşüyorum dediğin anda hiç gidemeyeceğin bi hayal dünyasına sokarlar seni elinden tutup. Hiç düşünmezsin o zaman ya biterse , ya giderse diye. Gelişine yaşarsın hayatı sanki hiç ölmeyecekmiş, sanki hiç bitmeyecekmiş gibi ..

Ama suç sende değil. Hayat iter seni buralara. Tabii ki aklın fikrin var. Tabii hepsi senin seçimin, hıhı, evet.. Bana bi tane adam gösteremezsiniz boyundan büyük aşıkken mantıklı kararlar verebilen, mantıklı seçimler yapabilen..

Biteceğini bile bile yaşıyoruz ya bu dünya da. Aşık olmakta böyle bir şey işte. Bi gün biteceğini bile bile alıp hayatımızın tam ortasına, merkezine koyuyoruz insanları. Onun etrafında şekillendiriyoruz her şeyi. Yaşayacağımız yerden tutta doğacak çocuğun ismine kadar her şeye onun doğrultusunda karar veriyoruz. Peki ne derece doğru bu şekilde verilen kararlar ?

Şimdi bi otur düşün.. Birlikte verdiğiniz kararlar ne derece mantıklı..
Benim amacım seni ondan soğutmak değil tabi. Sadece bide bu açıdan düşün istiyorum, o kadar..

Not*: Bu yazıda anlatılan kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.
Not**: Her şey biter, herkes unutulur..