04 Ocak 2015, 00:35
|
#1 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Gitmeseydin bitmezdik..
Kocaman boyum var. Maşallah kilomda yerinde. Yani dışarıdan baksan güçlü dersin, vurduğunun devirir hani. Öyle de sayılır şimdi, yalan yok.
Bende aynen böyle hissediyordum kendimi. Böyle güçlü, dik duruşlu. Bir kaç ay öncesine kadar tabi. O zaman elin elimdeydi. Çokta güzel duruyordu aslında. Sanki başarıyor gibiydik, ya da ben öyle zannediyordum. İçten içe de hissediyordum bir aksilik olacağını. Zira her şey bu kadar kolay, bu kadar güzel olamazdı benim hayatımda. Bir aksilik şarttı..
Sürekli denebilecek seviyede tartışıyor olabilirdik belki. İçimden sana dair eksilen hiç bir şey yoktu ama. Dur, ceketimi çıkarayım. Heyecanlandım. Sıcak geldi.
Bak, hala ilk günkü gibi heyecanlanıyorum sana yazarken..
Neyse konu dağılmasın. Ne diyorduk?
Ha. Varlığın. Ne güzel şeydi benim yanımda varlığın. Şimdi bi haber olduğum varlığın. Eskiden kalbimizden silmekten geçiyordu unutmanın yolu, senden öğrendik ki şimdi sosyal ağlardan silmekmiş işin mantığı. Biz kavrayamadık. Olsun. Sen iyisini bilirsin.
Vel hasıl gitmemen gerekiyordu. Bitmemem gerekiyordu. Sonrası zaten belli..
Alkol - sigara - müptezeL .. E.K. |
| |