| Dombıra – Arslanbek SULTANBEKOV
Kara kıs avulumga kelgende / Kara kış köyüme gelende*
Kültüldegen kar yerge tüsgende / Lapa lapa kar yere düşende*
Dombıramdı alarman / Dombıramı alırım*
Yürek sazım çalarman / Yürek sazımı çalarım*
Kaygırgandı eş aytbam / kaygılarımı hiç söylenmem.*
Dombıra sazım estgen ataylar / Dombıra sazımı işiten babalar*
Manesine es bergen anaylar / Manasına kulak veren analar
Estgenine oy berip / İşittiğini akıl yorarak,*
Yüreklerge ses berip / Yürekleri titreyerek*
Köz yastı kızganmaslar / Göz yaşlarını esirgemezler.
Nogaydın kaygı sansız kününde / Nogayların derdi sayısız, her gününde*
Batirler yuklamagan kününde / Yiğitlerin uyumadığı günlerde*
Yüreklerin kötergen / Yüreklerini cesaretlendiren*
Sogıslarda küş bergen / Savaşlarda güç veren*
Köptü körgen Dombıra / Görüp geçirmiş dombıra
Arslanbek Sultanbekov
__________________
Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin.Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak.. |