Sende sadece alêmi gösteriyor gözlerin
Ben, gözlerin olmadan göremeyen bir halde
Sözler senin için anlaşmanın yoluyken
Ben halimi söylemeye dilsizim
Öyle yersiz, öyle yurtsuz, öyle bezginim
…
Ben mi aşka düştüm yoksa aşk mı bana düşkün
Kaç annenin busesi dindirir sensizliği
Kalbim sana mülteci, aklım beni telkinde
Kimseler anlamıyor, herkes beni tel’inde
Öyle küskün, öyle suskun, öyle dilsizim

Sevdim seni, şahitte failde bir tek sensin
Ele aşikâr etme, rüsva etme adımı
Şu boyuma aldanma, tanısan çocuk dersin
İncilere bürünsem sen yokken değersizim
Öyle fakir, öyle mahcup ve öylece sessizim