Çevrimiçi

Hani herşeye kafa tutarsınız da gelip ufacık bir meselede düşüncelere boğulursunuz ya!
İşte tam da öyle bir şey...*
Garip ama bir o kadar da karmaşık...
Zaman denilen şey bizi büyütmüyormuş sadece demek ki.
Sorunlar ve sorumluluklar da büyürmüş...
Düşe kalka,yara bere içinde öğrenirmiş insan.
Acıymış...
Oldum olası pekte dengesi yerinde olan biri olmadım hiç.
İniş ve çıkışlarım hep uç noktadaydı...
Hayatı uçlarda yaşar ya hep ya hiç derdim.
Şimdi önümde iki seçenekli bir aşama var.
Yaşım 30 olmasına rağmen bu kararı içimdeki kız çocuğuna bıraktım.
Çünkü en doğru ve berrak kararı o verir buna eminim.
Hadi içimin küçük kızı,pembe rugan pabuçlarınla seçtiğin o yolu onurunla ve gururunla adımla...
Ve sakın ardına bakma!

__________________
Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin.Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak..