Çevrimdışı

Bazen hayatimizi bizi bir yerlerde tutan oraya simski baglanmanizi saglayan ipleri o kadar hadsiz, gereksiz insanlara veriyoruz ki oradan koparilip, atildigimiz zaman kimseye bir 'eyvah'lik halimiz dahi kalmiyor.
Duzenin basi bos oldugu yerde uzenin cok fazla oldugu elbette bilinir. iyi bir doktor ve dogru bir teshis ile her seyi kolaylikla atlatabiliriz. Ama su da bir gercek ki;
En olmadik zaman ve olmadik yerde yine bir baskasi icin feragat edip, butun duzeni altust ediyoruz.
Biz insanlar, hata yapmanin bize mahsus bir sey oldugunu soylemekten kacinmadikca, hata yapmaktan baska bir halta yaramiyoruz.
Ve inanin ki, mevzu hata yapmak degil, hayir. Mevzu yanlislar yapilmadan once oraya dogru itilmek bunu tetikleyecek seyleri meydana getirmek.
Bazen kendimi cogu seye olan inancimi yitirmis gibi hissediyorum. Yeniden inanmayi denedigim zaman da ayni senaryonun verdigi korku buna engel oluyor.
Hicbir seye inanmayan bir insan olarak mi yasamak yoksa herseye inanipta, insanliktan cikarilmayan calisan biri olarak mi yasamak daha iyi?
Bence 1..


- Daha da uzun yazardim ama cumlelerin birbirlerini tutmadigini fark ettim, biraktim. Artik zaman kalmadi, yazmaya bile.

__________________
Exy..