Çevrimdışı

Açıkçası dialoğu enteresan ve samimi buldum. Kimlikler bilinmeden ne kadar kaygılıyızı güzel bir şekilde özetlemişsiniz. Cinsiyeti, milliyeti, dini ve bu gibi bilumum özellikleri karşı tarafa olan tutumumuz için öylesine gerekli tutuyoruz ki.. İkinci plana attığımız detaylar tarafından yaralandığımızı unutuyoruz çoğu zaman.Anlaşılabilmek, anlatabilmek, konuşurken huzur bulmak, aynı dili konuşuyor olmak daima gölgesinde kalıyor toplumsal yaftaların.
Ve güven... O saydam bir fanusun içinde kırılmaması gereken duygu ki 'güven..' Telafisi olmayan, terkettiği bedene bir daha geri dönmeyen, insanın kurduğu diyaloglarda hissetmesi gereken en temel duygu güven.. İşte o duyguyu bazen, size yıllarca tanıdığınız insan veremeyebiliyor fakat bazen 3 ayda tanıdığınız ve cinsiyetini dahi bilmediğiniz birinde bulabiliyorsunuz. (ya da öyle ummak istiyorsunuz.)