| Cevap: Mavinin Kûlleri
Su istanbul'un en cokta gecelerini seviyorum. Sessiz, sakin, kimsesiz, sahipsiz bir it gibi duruyor oylece.
Butun pisliklerini ay'in golgesinden bile sakliyor bunu daha cok seviyorum.
Tadini iliklerime kadar hissettigim bir yalnizliga sahibim bu gece (hayirdir?) diye cok sordum, hayrindan gectim, neyse.
Uzerimi orttum, goremezsiniz ki! yokum, hic olmadigim kadar yokum!
Doldum.
Fenalardayim, evhamlarin en derin pinarindan ictim bu g/azabi' sonduremezsiniz ki bu yangini, tutustum al'landim bir bilseniz!
Katilimi, katlimi vacip eyleyeni sol'umun en ucrasinda zaaf misali tasiyorum! gormeyin diye, gorurseniz lekeniz bulasir sizin! Beyazi kara eylemek vazifeniz ya sizin iste oyle!
Yorgunum..
Kemiklerim aciyor sanki yada bana fazla mi gelmeye basladilar? kendimi tasiyamadigimi anlar gibiyim, var miydi gonullu tasiyacak bir enayi?
Nerde'ee derim.
Neyse yazmak icin fena kasintiyiz bugun, sessiz kalmak daha mantikli.
Cumlelerin canini acitmamak lazim, ic ice girdi zavallilar!
KESTİK!
__________________
Exy.. |