Çevrimdışı

Ne Adamlar Sevdim Zaten Yoktular
Benim adım yok ya da adımı siz koyun, platonik deyiverin bana, ayrılık da olur
ya da yok yok hicran olsun adım.
Adım adım sökeyim etinizi etinizden, canınızı canınızdan.
Ya da siz karışmayın lütfen, ben kendi canımı acıtırım, siz uzak durun,
siz şu köşede şu iskemle üzerine oturun ve beyninizi - aşklarınızla.
Önce bir demlik gül içeceğim, kafamı bulmalıyım dikenlerden uzak toprakta.
Ya da bir demlik karanfil.
Bilirsiniz her kadının koltuk altı biraz çiçek kokar.
Ağızlarında gülemeyen adamlar dökülür ve sevemeyen adamlara ayak süreriz,
yol olsun diye mutfak tezgahına çilek, şarap dökeriz.
Hafta sonları kimseyi özlemem, bugün zaten salı. Bugün çok sevgili bir salı günü.
Bugün çok güzel sevgilimin sesini duyduğum bir gün.
Ama o başka bir tabakda beni göremeyecek.
O başka bir sandelyede başka bir yemek masasında. Hassiktir!-ben de bunu dedim.
O adam dediğim, bu adam, o adam, burası bir aşk.
Siyasi görüşümün bıyık terleteni ve sesine süreya şiirleri eken
ve beni bazı gül kenarlarında öpen adam.
Kan verişimi, kan döküşümü, regl sancılarımı seven adam,
tuğla taşına verilmiş yangın bir kor adı. Adı bazı hüzünlerden ödünç alınmıştır.
Allah'a inanır; cumartesi de beni özler. Cumartesiden anne yapar.
Bana inanır, bana bütün gece inanır, gündüzleri bana mum yakar, gül yakar,
dudak yakar. Bana bazı saatler, 'bugün gelmeyeceğim, bu seni özlememe engel değil' der. Der, desin. Bu bardaktaki son yudum sudur.
Bu içilir. Buna şükredilir. Bu dudak ıslatır, ciğer yangınına serpilmedir.
Onunla günde bir iki kere sevişiriz, onu günde yedi sekiz kere özlerim,
onu günde dört beş defa uyurum. O 'sevişelim mi' demez,
"ağzından öp toplamaya geldim" derim, o da soyar elmayı, kabuğu, beni.
Ben, bazen sevişmenin üslubunu yitiririm ağlarım, o gözlerime gül eker,
kuş öldürür boynuma.
O, benden başka kadınlarla mutlu değildir!
Bunu ben ona öğreteceğim, sabahları çay koymasını ve beni öpmesi gerektiğini de öğreteceğim.
O bana Allah 'tan bakar, gül görür. Ben ona yerden bakarım kuş görürüm, gül kuşu!
Gül uçuran, kanatlı siyah yelpaze.
Vakitlerimi karanfille keser, saç rengimi bilmeden devletin siyasetine tükürür.
Dişlerimi duyar, dilimi gıcırdatır. Dudağımı görür, burnumu öper.
Sırtımda çiçek kavmi yaratır. Acı çekmek gerekirse, çekeriz.
Yaraya sığınmak gerekirse, sığınırız. Aşk lazımsa sevişiriz.
Ne adamlar sevdim de gök ikliye ayrıldı.

GülsümDemir


biri beni anlatmışsa, tam da bugün.
benim bir şeyler söylememe gerek yok.

__________________