Çevrimdışı

Yaptıklarına, kişiliğine, adına, sıfatına, ailesine tahammül edemeyenlerin başında geliyorumdur, hatta imkanım olsa, şartlarım olsa ya da bu adamı karşıma koysalar evet tek başıma linç ederim ama bazı gerçekler üzerinde de durmamız gerekiyor.
O vermedi, bu vermedi, kim verdi demeye gerek yok artık, bu adama bu oyları halk verdi. Yani tek halk biz olmuyoruz burada, yok saymaya çalıştığımız, aşağıladığımız, cahil dediğimiz insanlarda halk oluyor. Zaten kilit nokta bu değil mi? Tayyip önce ezileni aldı arkasına, yani unutulanı, hiç bahsedilmeyeni kattı konuşmalarının içine, sadece konuşmalarında hatırlasa da, adını bir başbakanın ağzından duymak ruhlarını okşadı insanların. Evine ekmeğini zor götüren adam, kapatılan tiyatrolar için mi üzülecekti? Çocuklarını okutamayan adamlar, ülkede olan eylemlere katılıp yumruk mu sallayacaktı? Maddi bir dayanağı olmayan insanlar önce Allah’a sığınırlar, karınları aç dolanırlar belki ama namazları niyazları yerindeyse onlar için her şey tamamdır aslında. Evet din ve siyasetin birbiriyle alakası yok, dini falan da eleştirmiyorum şu an ama bu adam çıkıp din üzerinden bir şeyler diyorsa, karnını doyuramasa da ruhunu imanla doyuran insanlar ona inanırlar. İnanırlar çünkü onlarla birlikte yürüyeceğini düşünürler. Sonra iş, her yerde yasak olan türbana geldi, yani yine işin içine dini bir şeyi alet etti adam. Bakın hala dini eleştirmiyorum, zaten öyle bir haddim yok ama yol haritasını iyi çizmişti. Okula başını kapatıp giremiyorsa bir insan ve bu başı açık olanlar tarafından özgürlük olarak algılanıyorsa, o zaman sonuçlarına da katlanacaklar. Tayyip’le beraber kapananlar dışındakilerden bahsediyorum, kapalı olup da kendini dışlanmış hissedenlerden. E haklı olarak bu adam onlara da bu hakkı tanıyorsa, onlar da bu adama oy verir, bence onlar açısından bakılınca gayet mantıklı. Sonra işi daha da büyüttü, Mehmet amcanın ektiği toprağı aldı, gitti sattılar ama Mehmet amcaya dedi ki, ben size kredi çıkaracağım, her şeyinizi karşılayacağız, sen yine ekeceksin. Mehmet amca ekti, Tayyip sattı, 5’ini kendine aldı 1’ini Mehmet amcaya verdi, Mehmet amcanın matematikle işi yok, o emeğinin karşılığını o 1 sanıyordu, yani kendine bir değer verildiğini hissetti, gitti Tayyip’e oy verdi. Mehmet amca yetmedikçe, büyük fabrikaları, şirketleri sattı. O sattı diye şirkettekilerin itiraz hakkı mı vardı? Yoktu. Düşün, şirketin güçlü ekonomisi olan ülkeler tarafından alınıyor, sana da bir kısmı bırakılıyor, o adamlar senin üzerinde ama buradaki adam da Türkiye’nin en büyüğü, yani iş adamlarını da aldı yanına. Başbakan alt yapı sağlamazsa, hiçbiri bir şey yapamazdı çünkü, onlar da önce istemeyerek sonra da paranın tadı güzel gelince bilinçli bir şekilde gidip oyunu verdi. Bugün bütün güç Tayyip'teyken bu adamlar Ekmeleddin'i seçse o zaman kendileri güç kaybedecekti, para tatlıdır, kimse ondan vazgeçmez. Ülkesinden vazgeçerler ama paradan asla. Sonra da kitleler büyüdü işte, onlar bir liderin konuşmalarında isimlerinin geçmesine bakıyordu sadece, yani onun alıp sattığı kimsenin umrunda değildi. Düşünsene bir lider mitingine bile seni otobüsle taşıyor, yani onlar için bu bile bir hizmet, adam her şeyi düşünüyor. Senin cebinde 10 liran olur, mitingine gidip dönersin ama bu ülkede her insanın cebinde o 10 lira yok işte, 10 lirası olmayan adamları da aldı yanına. Yanına aldı diye hiçbirinin cebi dolmadı, karnı doymadı ama bir lider onları hatırladı, hatta hiç görmediği şehirlere götürdü onları peşinde. Onlarla beraber yürüdüğünü bu şekilde gösterdi. Evet biz kızıyoruz, hepsi kör bunların diyoruz, hepsi salak, hepsi aptal, çünkü başka bir şey yapmak zor geliyor. En baştan başlayıp herkesi kucaklamak zor geliyor. O zaman sonuçlarına da katlanacağız işte. Bugün zahmet edip de 5 dakikalık bilemedin 15 dakikalık mesafelerdeki okullara gidip, 10 saniyelik oy kullanma işlemini yapmayan insanlar var, -herkesin kendine göre bir sebebi vardır tabii- bu adam oy kullanamayanlar için bile ulaşımlarını seferber ediyor, işini şansa bırakmıyor yani. Buna bir de medyanın gücü eklenince, şu an ortaya çıkan tabloya şaşırmamak lazım, ki biz şaşırmayacaktık aslında biliyorduk. Ne diyelim artık, bizi belki de daha zor günler bekleyecek, belki yarın yine bir faciayla başlayacağız güne, yine insanlar ölecek, yine acılar yaşanacak, bu adamların çıkıp ” acınızı paylaşıyoruz ” demesi bizi ikna etmiyor ya hani ama onları çoktan ikna etti işte, bunu 1 yılda başarmadı, 1 ayda mucizeler bekleyemezdik kimseden. Hepimize geçmiş olsun, bazen düşünüyorum da hak ediyoruz.
Yani oy verenlere sinirlenebiliriz, onlar da bize sinirleniyor, hepimiz bir şeylere öfkeleniyoruz ama bu öfkemizi de iyi değerlendiren tek adam var Tayyip.
Selahattin Demirtaş, kendini bir etnik kökenin tarafında kabul edip daha sonra halkı kucaklayacağını söyledi ama buna kimse inanmaz, eğer ki Selahattin Demirtaş gibi bir insan, bu şekilde davranmayıp atıyorum CHP-MHP çatı adayı olarak çıksaydı, sadece konuşmalarını baz alıyorum, bugün Tayyip böyle elini kolunu sallayarak çıkamazdı. Ekmeleddin amcaya gelince de, kendisini aday gösteren CHP_MHP ne yazık ki en başta kendi içinde bu adamı kabul edemedi, sahip çıkamadı, yine oy aldı o da Tayyip'e karşı olanlardan aldığı oylardı. Artık seçimi değil, bundan sonra ne yapıp da bu adamın diktatörlüğüne karşı durabileceğimizi düşünmeliyiz. Başka yolu yok, bunu hep düşünüyordum, kabullenmiyorduk ama durum bu.
Kimseye cevap olarak da yazmadım bunu, aynı şekilde bana da cevap verilmemesini rica ediyorum.
Ay fenalık geldi.

__________________

If you can't measure it, it doesn't exist.