Çevrimdışı

Pamuk prenses hayalleri bir kenara atılmış,
Tedavülden kalkmış dilinin aşk nameleri,
Kuşak çatışması yaşıyor beynin ve yüreğin,
Çok yaşlanmışsın gönül, bundan mı kendine pamuk dedin.
Umutlarını yitirdiğin gerçeği ne zaman asılı kaldı boğazında,
Tuzla buz olmuş ayaklarında,
Miden, gerginliğin ve tüm giydiklerin.
Bir çocuk dikilmeli şimdi tam karşında,
Atmalı avcundaki hayalleri,
Bir sürtük gelip yıkmadan,
Ve asla bilmeyecek, büyümeden daha.
Kırlarda koşan kız tabloları kaldırılmalı duvarlardan,
O adam yıkıp geçmeden daha fazla.
Bu bir seçim değil,
Böyle bir seçim değil,
Ağlamak gösterilmemeli öyle sıradan.
Kendini aklamaya çalışan herkese meydan okumalı zaman,
Durmalı tam o an,
Başa sarmalı, ilaç saati geçmiş ya da...
Ya da son kullanma tarihi...
Durmalı tam o an zaman,
Başa sarmalı.
Umut demeli, umut!
Hani uğruna ölümü şiir,
Şiiri aşk,
Aşkı cehennem,
Cehennemi farz kıldırtan!

(Şimdi tam sırasıdır kızım, güçlüsün sen, tam sırasıdır!)

(Smyy G)