Çevrimdışı

Bugün bir muhabbet esnasında yakın arkadaşlarımdan biri, düzenli bir hayattan ve evlenip bir sahil kasabasına taşınmaktan söz etti. Ona göre tek çıkış yolu buydu ve derken ekledi; daha nereye kadar böyle devam edebilir ki zaten? Ve evet haklıydı, daha ne kadar böyle devam edebilirdi? O an etrafımdaki herkesin bir şekilde hayatını düzene soktuğunu ve benim ise aynı çöplükte debelenip durmaktan başka bir şey yapmadığımı fark ettim.
Sanırım yalnız bir ölümün beni bulacağı o boktan güne kadar, kalabalık bir yalnızlığın içinde can çekişmeye devam edeceğim..