Çevrimdışı

Yazıcak iyi bir şey yok aslında her şey nasıl da alt-üst oldu bir anda, engel olamadım. Mutluyken karanlığın da hemen yanıbaşında olduğunu göremiyor insan.

Fark edemiyor. Uyanmaya çalıştığım bir rüyadayım şimdi. Yolumu kaybettim o karanlığın içinde, dönüş yolunu arıyorum. Ne zaman uyanacağım merak ediyorum.

Kandırıldım, kurban edildim, unutuldum belki.. Bir savaşa girmiş gibiyim. Ve kazanıp kazanmayacağımı bilmiyorum. Kalbim acıyor. Yalnızlık, hissettiğim bu..

Tutunacak bir dalım yok. Bu koskoca dünyada tek başına kalmış küçük bir kızım şimdi. Kendime, etrafıma yalanlar söylüyorum mutluyum diye, biraz olsun direncim artsın, kafamdaki şeytanları kovmaya gücüm olsun diye..

Vazgeçmek istemiyorum çünkü mutluluğu hak ediyorum aslında.. Bir adım, bir adım daha atıyorum inatla her gün, ama hala karanlık. Yolun sonu hala görünmedi.

Kendime 'alışacağım' yalanını söylemeye devam ediyorum. Bir gün o yalana inanmayı umarak...