Çevrimdışı

Bazı acılar, eline batan gülün dikeninden daha çok yakar canını, derinliği öçülmez iç'deki boşluğun. Düş içimdeki boşluğa korkma yanliz olmayacaksin orda! Yanlız bir başina bırakmam seni orda. Düş içimdeki derin boşluğa ben tutarim ellerinden, bırakmamak kaydıyla hemde. Kelepçeye de gerek yok, ben zaten bırakmamak için tutacağim ellerinden. Bir terapiydi kulağimda sesin, öyle güzeldi ki iyi ki sağir değildim. Dünya'nin yedi harikasiyla kıyaslasam birinci harikasi olurdu, benim gözüm de öylesine güzel işte nasil anlatayim daha. Kafam da onlarca ses varken, hiç birini duymazdım, duymazdan gelırdım, o sesinin tinisini tonunu, unuturamasin diye bana! Unutulur denilen hiç birşey de unutulmadı şu hayatta. Bir rüzgårla ağaçtan düşen sonbahar kalıntıları sadece yer değiştirir!

K.K.D