Çevrimdışı

Öyle zaman da geldi, geçti, oldu ve bitti.
Öyle anlar geliyor ki; Bir anda dört mevsime dönebiliyorum.
Nedense, hep soğuktum, yazken soğuktum kışken soğuktum, soğukken de soğuktum.
Her mevsim de soğuktum, içim titrerdi yanlızliğımda, bir kez olsun içime güneş gibi doğmadığın günlerin gecelerin de yine kala kaldım bir başıma. Benim bir başım ağır gelir omuzlarıma, eksikliğinin etkisi bunların hepsi.
Hep düşlerim, hep de düşledim, düşlediklerim de düşeş geldi. Tesadüfler de yolunu şaşırdı artık, bana çıkan her yolun sonu, bir pramitin içi gibi tuzaklarla dolu olmasa da tuzaklı muamelesi gördü, şu fani hayatta. Hüzünlü müziklerin fon müzikleriyle hazan gibi dökülenlerin dibime düştüğünü görmek, yeniden bana geri dönüşünü gösterse de çürüdü beklemekten. Sonbahar da rüzgårin azizliğinden kopan nereye gideceğini bilmeyen ağaç süsleri gibiydi artik umutlarim, yeşermeyi bekleyen.


K.K.D