Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Zamanın nasıl geçtiğinden bahsetmeyeceğim bu sefer, çünkü zaman da umrumda değil artık.
Ne olduğu ve olacağı da umrumda değil, düşünemiyorum çünkü, kestirebildiğim sonları da görmezden gelmek istiyorum.
Ertelemek istemiyorum, yeterince geç kaldım hayata, yakalamak için çok koşmam gerekecek, tek ya da değil, çok ya da yok fark etmiyor hiçbiri, koşmam lazım, çok hızlı koşmam lazım.
Zaman kadar hızlı, zaman kadar gelip geçici olmasa da onun kadar etkili olmam lazım bugün ve yarın, yarından sonrası yok gibi yaşayabilirim ama bugünü görmezden gelerek yaşayamam. Söz verdim, tutacağım illa ki, tutulacak bu sefer.
Dayatma yok, diretme yok bu sefer, direnme var. Anladık direnmenin ne olduğunu, yolumuzdan çeviremez kimse bu yüzden, denerler, taş koyarlar, engel koyarlar ama değişmez.
Bir şey yürekten isteniyorsa, beden o yüreğin olduğu yere ulaşır, biliyorum. Kötüydü her şey, pisti, karanlıktı. Korkutuyordu ama yıldırmıyordu, biliyordum da ışık vardı, ışık gelecekti ya da bir el.
Hangisinin olduğunun önemi yok, önemli olan kararlardı ve sonuçlardı, oldu ya da olmadıları bıraktım. Ne çok şey bırakmışım farkında olmadan, bırakırken bilinçli olsam da yıl sonu bilançosu gibi ortaya döktüğümde çok oluyormuş, demek ki tahammülüm kalmamış benim hiçbir şeye, üzgünüm. Vakit dolmuş, saatler sonu gösterir gibi oldu şu an, bir gariplik var bu işte ama çözemedim, çözesim de gelmiyor. Bazen bir özür bekliyorum insanlardan, keşke yazıp da uzun uzun özür dileseler benden diye, sonra saçmalama diyorum. Ne değişecek, ne önemi var sanki olmuşların üzerine gitmenin? Bir anlamı yok tabii, yok.
Anlamını olan çok şeyi kaybettim, anlam aramaktan vazgeçtim ben.
Koca günleri devirdik, her umudu bir ertesi güne saklayarak, yine elde var sıfır.
Değişen bir şey olmadı, değişmesi için bir şey yapmadım, aslında değişen bir şeyler oldu. Özlemedim, nefret etmeyi bile bıraktım. Daha çok konuştum ama kimse anlamadı, duymadı, bilmedi.
Garip oldu, garip. Bu dünya hali bir garip dostlar. Hep bir kaçış var insanlarda, bir tükeniş.
Yalnızlık başka, yalnız kalmak başka, yalnızlıkla boğulmak başka. Hangisini seçtiğinizin bir önemi yok gibi duruyor, sonunda yalnızsınız değil mi? Öyle değil ama güzel hatrınız için bir şey demeyeceğim.
- hiçbir şey değişmedi, çünkü hala aynı cümle dilimde.
'' bir gün uyandım ve bitti ''
büyüdük yaralarımızla ama geçiyor hepsi,
bir el dokunduğunda, o el kendinden başkası değil aslında
kanadığında anlayacak insan.
kalp hep soldan atıyorsa eğer, biz de soldan bakalım dünyaya bu sefer.
ethem sarısülük, mehmet ayvalıtaş, ali ismail korkmaz, abdullah can cömert, medeni yıldırım, ahmet atakan, hasan ferit gedik'ler içindir bu yıl, unutulmayacak, unutursak biliriz ki kalbimiz kuruyacak.
erdal'lar, deniz'ler, mahir'ler, İbrahim'ler, hüseyin'ler aşkına, bu dünya bir gün bize kalacak.
paylaşacağız o gün güzellikleri.
bu yıldan çıkarılacak tek şey budur.
kahrolsun halkların salaklığı, yaşasın halkların kardeşliği.
siyasi mesaj vermek yasaksa, yasakları da çiğneriz be anacım.
sen anaları ağlatıyorsun, biz yasak çiğnedik çok mu?
her neyse işte, güzel kalın.
hayatımın en kötü yılını geride bırakacağım için mutluyum ama umudum da yok hani, garip bir şey.
susuyorum ve de seviyorum, yine bir garip.
Güzelliklere.
Mutluluklara.
Barışa.
Sevgiye.
Aşka.
31.12.2013 / Salı.
15:35.
huzur isyanda, şiir sokakta, aşk her yerde.

__________________

If you can't measure it, it doesn't exist.