| sen!
duman olmuş susuz katil beynimden hiç çıkmayacaksın
tercihler arasında boğulan yargısız boş gözlerim
devamlı mahşer çiçekleri gibi duran külden bozma
erkekce haykırışlara gebe vücudunun üzerinde!
kavgaların göbeği haline gedirdiğin bedenimin
bir hamlede asfaltını çatlattığın yamaçlarını yırtıp attığın
ruhumun hesabını vereceksin
sen !
beni yalnızımmı sandın ha?
çevresi parfümden nasibini almış
hepsi itilirken çoğu zamanda hırpalanmış
senin gibilerin yumruğunu çoktan gürültülü beyinlerine yemiş
dostlarım yokmu sandın ha?
suretleri öpülerek kirletilmiş
hantal yürekler tarafından çepeçevre sarılmış
sabahları şubat tarafından inletilmiş
./hadiama ~ azd.
|