Geçmiş...
-Benden geçemeyen di’li zamanlarıma ve O’ndan geçemediğime-
Geçmişi getirip geleceğimle takas edemiyorum. Gidişinin mürekkebine batırıp diviti alnıma yazıyorum seni falçatayla.
Arkamı dönüp gitmek için tufan gerekliydi. Oysa nicedir yaprak bile kımıldamıyor ruhumda.
Veda ederken sarılmaya niyetlendiğinde olanca gücümle itmiştim seni de şimdi yüreğimin güneşsizliğinde sevinleyemiyorum bile.
Sensizliğe aşina olmuş rutubetli gözlerime yokluğunun karasından sürme çektim. Onun sebebi olsa gerek bu hayatımın zindan masalı.
Ben senin avuçlarına göz kuşağı yaşlarımı bıraktım. Bak gözyaşı tek renk değil işte. Baktığın da gördüğünden ibaret değil sadece.
Ben aşkı satılığa çıkardım kendim de kalıp öldüm.
Ben ölümü kalıplara sığdırdım sevgili…