Çevrimdışı

Bazen elinde bir şeyler taşır gibi yürür, bir boşluğa salınmış gibi duraksarsın. Yanımdaymış gibi kalkar, uzağıma oturturdun kendini. Uzun süren sohbetlerde alıp başını gidebilen kelimelerin vardı senin. Kendini konuşuyor sanırken aslında seni dinlediğimi konuşman bittikten sonra anlayabilirdin. Bazen öyle derin iç çekerdin ki, tutunduğum nefeste boğulacağımı sanırdım. Yada konuşma aralarında verdiğin nefesleri tutup kendi nefesimi verirdim onların yerine, ola ki soluğun tükenir. Mesela bir çukura takıldığımda elimden tutacağına tutup şiirlerle avuturdun beni. İçimdeki boşluğa düş, ben tutarım seni..