Çevrimdışı

Karşıma geçip oturdu ürkek, ağlamaklı.. Ben sevmeyi bilmiyorum dedi sesi her zamankinden daha kırılgan... Sonra bir sürü inci tanesi döküldü gözlerinden.. Ve kan çanağına dönmüş gözleriyle baktı birşeyler söyle, neden böyle?

Daha önce böyle bir soruyla gelseydin karşıma farklı şeyler söylerdim.. Bırakma derdim mesela, durmadan anlat kendini onlara, belki anlarlar asıl fikrini.. Öyle düşünmediğini açık açık beyan et derdim. Dinlemeseler de sen konuş ki insanlar üstüne gelmesin derdim.

Fikrim de zikrim de değişti yaşadıklarımla. Bunca yaşananlara rağmen bunun suçlusu olarak kendini görmekten vazgeçmelisin önce.. Fazla önemseme insanları eğer haddinden fazla dikkate alırsan söylenenleri, yaşananları mutsuz olursun.. Tüm evren insanlığın önüne diz çökmüşken, işte bir tek insanoğludur olan biten herşeyi yok edip geri dönülmez bir hale getiren. Öğüten, kıran, yoksayan..

Her birimiz kendi içimizde bir dünyayız ve kendi yörüngemizde hayat buluyoruz. Ve sadece benzeşiyoruz aynı değiliz, farklıyız.. Bunun böyle olduğuna inan, aslında sen sevmeyi bilmiyor değilsin sadece herkes senin kadar sever sanıyorsun ve bu durum sanmaktan öteye gitmiyor. Neden böyle davrandığını anlamak zor değil. Sevgisiz büyüyen her insan açtır bu duyguya ve tüm insanlar onu sevsin ister tıpkı kendisi gibi çok sevsin ister.

Hayatın ve insanların bu kadar kolay olmadığını anlamaksa uzun sürmez. Çünkü insanlar hiç yanıltmaz.. Peki seni neden bu kadar şaşırtıyorlar hala anlam veremiyorum.

Bekleme kimse sen çok seviyorsun diye o kadar çok sevmez. Aksine gün gelir arkalarına bile bakmadan giderler. Kara kışa çevirirler bir günde hayatını öylece kalırsın. Öğrenemedin mi hala.. Her insanın iklimi başkadır. Yere göre, duruma göre giyin, kuşan zırhını.. Kendi iklimin de bahar ol sen önce. Bırak başka diyarların çiçeklerini yeşertmeyi.. Kendi bahçenin kelebeği ol, mis gibi erguvan ol kendine, leylak ol, akşam sefası ol ya da köklü bir çınar ol dostlarına.. Ama bırak ayrık otlarıyla uğraşma. Kendi toprağına ihanet eder onlar.. Kendi yaşamlarını sorgulamayı unutup her daim başka insanları sorgularlar. Ve hatta çoğu zaman suçlarlar. Çünkü onlar mutlu olmanın ne demek olduğunu bilmezler. Bir başkasının sevgisini de anlamazlar. Yabancıdırlar bu duygulara, içine düştüklerinde yapacakları şey kaçmaktır sadece. Şimdi tam da burda ben sadece diyebilirim ki sana..

Kim ne yaparsa yapsın, kim ne derse desin, kim nasıl düşünmek isterse düşünsün.. Aldırma onlara..!