Mutlu musun acaba diyorum, bazen merak ediyorum. Seninle yaşadıklarım hafızamda hep grip renkte nedense, her şey puslu betonların arasında kış günü gibi. Devam edebilseydik mesela, hiç büyümemeyi seçseydik ne olurdu diye düşünüyorum. Bir de bir zamanlar hayatından öteye koyduğum adamı nasıl zamanla unutabilmişim ona şaşırıyorum. İlk önceleri kimseyle seninle yaşadıklarımı yaşayamam zannetmiştim. Bir daha bu kadar çok sevemem sanmıştım. En önemlisi sevilemeyeceğimden ölesiye korktum. Sevildim mi bilmiyorum, sen bile beni sevdin mi hiç emin değilim ama şu bir gerçek ki kalbimin içinden geçen tek şey seninle ilgili, ..... idi, olmadı kısmet değilmiş demek ki. Orada söyleyemedim, şimdi söylemek isterim :
Ne sen söyledin derdini. Ne ben sevdiğime inandım. Unut geçen eski günleri. Bunca yıl sonra nasılsın?