| Cevap: İçinden geçeni söyle..
Birbirimizden ne zaman uzaklaştık biz hatırlıyor musun?
Sen arabayı sağa çektin, ben inerken "senden nefret ediyorum" dedim ve geceyi ezip evime doğru yürüdüm,sen artistik patinaj çekip muhtemelen içmeye gittin.
Kırdığım, kırıldığım meseleleri düşünmedim yürürken.
Bir daha seni görmek istemediğimi mırıldandım, senden nefret ettiğimi tekrarladım titreyen sesimle.
Eve girdiğimde mesajını gördüm "benden bu kadar" yazmıştın.
"Al benden de o kadar" dedim.
Bitti.
Aramadım.
Sormadın.
Hiç özlememiş gibi yaptık.
Ortak arkadaşlarımız hep laf taşıdı aramızda.
O hâlen yalnız,o halen senin, dediler.
Benden bu kadar dedik yine.
Bu kadar acı, öfke, nefret, kalp kırığı vs..
Zamanla yaralarımız kapandı,unuttuk dedik.
En çokta "ama bir daha bu kadar çok sevip bu kadar çok nefret edemem" dedik.
Ağzımız hep bir.
Acımız hep bir.
Bir daha böyle sevmem dedim kimseyi.
Kimse için uykusuz kalmam,erken uyanmam pazar günleri birlikte yapılacak kahvaltı sevdasına.
Bir daha bu kadar çok ölemem dedim.
Hem insan bir kez ölür dedim.
Bir kez olsun özledim diyemem sandım kimseye.
Güvenemem.
Sevemem sandım.
Sarılmak birine mümkün değil sandım.
Dünyayı ardıma alıp yürüyemem sandım herhangi biriyle.
Evlenemem sandım.
Çoluğum, çocuğum olmaz sandım.
Senin gibi kokmaz kimse sandım.
Kimse benzemez sandım sana.
Seni unutamam sandım.
Vazgeçemem sandım.
Yemin ederim hiç..
Hiç ama hiç yanılmadım..
Ezel Roz Manaz
|