| Fransiz şiirler
burnunda hala birinci hamur mem-u-zin kokusu
hergün nayimden çalıntı bir kahkaha
onbaşı memetten rivayetlerle
galatada sıkışır gerçek zamanla
kadın içindeki aryayı öpüyordu
avuçlarına yavru güvercini alıp
işaretleri öğretiyordu
odasında adamın kokusundan bir perde
ipekten göğsünü (kör)düğümlüyordu adama
koca bir sessizlik geçiyor sonra
hazırlar ''mu'' gibi okyanusa gömülmeye
|