Nasıl sıkılıyorum belli değil.
Niye her yazasım geldiğinde buraya geliyorsam.
Aman boş ver, bir çığlık atıp gideceğim zaten.
Ne kadar yalnız bir insan olmuşum ben böyle, nasıl kırmışım insanları.
En yakınım, Tuğçemle bile mesafeliyiz; düşünsene.
Ama ne yapayım? insanların hatalarına tahammülüm yok.
Eğer olsaydı, şu an arayıp ben öyle biri değilim, sen beni kırdın! demek isterdim bağıra bağıra.
Yapmadım, yapmayacağım.
Böyle hiç tanımadığım birine her şeyimi anlatasım geliyor bazen, bazen susuyorum. Artık hep susuyorum, gülmüyorum, ağlamıyorum.
En kötüsü İNSANLARI HİÇ ANLAMIYORUM.
Artık o, omzuna yatmaya ihtiyaç duyduğum insanlar var, faslını geçiyorum.
Yaş gelip çatıyor 20'ye ben hâla küçük bir çocuğu.
Hâla korunmaya ihtiyaç duyan biri.
Oldu mu şimdi?
Gökyüzü, mavi, deniz bunlar hep sonsuz şeyler nava.
sen niye hep mutsuz sonlu düşüncelerdesin?
Neyse..
Dün aile meclisi toplandık, daha doğrusu babam tarafı.
Halamı nasıl severim, babanneme nasıl ölürüm belli değil (:
öyle farklı severim işte.
Neyse, gelip çattık o mâlum konuya. (ÜNİVERSİTE SINAVI SONUÇLARI)
Amcam öküzü, bildiğin öküz çünkü. İnsanları kırmak, sorun değil onun için. (Kime çektiğini anlatıyor yazar burada.)
İşte, benim bu sene çok saçmaladığımı, seneye bunu telafi etmem gerektiğini.
Her şehirde yaşamayacağımı, özgürlükçü tavırlarımın gençlik ateşi olduğunu söyleyip durdu.
Susuyorum, ı ıh çatlayacağım. İç sesim habire, cevap veriyor.
En son dayanamadım, ben bir şeylerde kararlıyım bunu bir Allah'ın kulu değiştiremez.
Ankara'ya giderim, Eskişehir'e giderim, İstanbul'a bile giderim.
Herkesin ailesi var mı? Herkesin bir korunacak dalı var mı?
Onlar nasıl yapıyor allasen?
diye cevap vermeye başladım, babam susuyor, herkes susuyor.
Ortam gergin.
Amcam diyor ki, ev tutacaksın ha?
O maddi durumu nasıl yaratıyorsun merak ediyorum.
Güldüm, geçtim.
Yurda gideceğime, ev tutarım arkadaş. Niye ben bu yaz çalışıyorum acaba?
Niye böyle har vurup harman savurmuyorum he?
Sen ayda yılda bir ahkâm kesip, beni ne sinir ediyorsun be adam?
Çıktım yukarı kata, oturdum ayna karşısına.
Derin derin nefes aldım, dün arayacağım deyip aramayan arkadaşa bir güzel sövdüm. Ardından yastığa sarılıp uyumuşum.
Niye anlattığıma gelince, bilmiyorum ki.
Ben inatçıyım, sorunsallı, duygusallı hatta çocuksu biri olabilirim.
Negatif, ruhsuz ve huysuz da olabilirim.
Dedikoducu, kötü, yüzüme gülüp arkamdan konuştuğunuz bir insanda olabilirim.
Ama bu bir ben'i değiştirmiyor.
O kadar çok düşünmem gereken şey var ki, aaa şu şunu demiş.
bu bunu demiş, laflarına takılamıyorum üzgünüm.
Sonuçta sözüm canlar dışı, bilgisayar kapanınca bitiyorsunuz.
Buraya gelmesem, yoksunuz bile.
Neyin davasını yapıyorsunuz bilemedim.
N e y s e.
- Bir de sevgi diye bir şey var, bunun beraberinde ilgi gelir.
Zaten konuşulduğu zaman her şey söylenecek ama yazmadan edemedim.
İlginin olmadığı yerde sevgi kalmaz.
H e r n e y s e.
Çok çığlık attım sanırım, bu kadarı yeterli.
Leman Sam - Gönül eşliğinde yazılan cümleler, böyle oluyor işte.
20.08.2012
Pazartesi - 19.01
__________________
''Mükemmel olmamak, tek istediğim. Dünkü kendimden daha bir şey olayım yeter;
Daha yorgun, daha verimli, daha anlayışlı, daha umutlu, daha kırgın,
daha çok şarkı bilen, daha bile erken uyanan…
Mükemmel olmanın endişesinde muhteşem şeyleri kaçırmak istemem.''