Çevrimdışı

Nımnımnım. Ben geldim.
Bu günlüğe bakıyorum da, beni hiç tanımıyan biri ne kadar depresif, huysuz, melankolik olduğumu düşenebilir. Bunları normal karşılıyorum.
Çünkü genel de, duygu geçişlerim fazla oluyor, biz buna dengesizlik de diyebiliriz.
Ama güldüğüm zamanları hiç buraya yazmamışım mesela, hayatım da iyi şeyler de oluyor ama bunları söyleme gereği duymuyorum sanırım. -.-
Bu yazılardan bir sürü var panomda, sevdiğim yazılar bana dair sözler falan.
Bu ikisini bir ayrı seviyorum, mavi benim canımdır. Ve kabul ettim artık, başka hayatların kadınıyım.
Bugün ki günlüğe geliş sebebim, güvenmek.
Dost olduğum sayılı kişilerden yediğim kazıkların toplamı, çarpımı.
Eşittir bende ki, mükemmel tecrübe.
20 yaşıma ramak kala, harika tecrübeler edindim efenim, sayenizde.
Zaten reel hayatımda felaket derece de soğuk biriyim, kolay iletişim kurmam. Ama o insanı sahiplenirsem, yandık. Seversem, sahiplenirim.
Sahiplenirsem, kıskanırım. Öyle de bir manyağım işte, kendimi biliyorum ya.
Ben o insana her şeyimi anlatırım, sorunlarına deva olmaya çalışırım.
O insan ne yapar? Ya gider benim düşmanımla arkadaşlık eder, yahut gider karı gibi dedikodu yapar.
Neyse çok fazla uzatmamayım anlayacağınız insanların gerçek yüzünü gördükçe, insanlıktan soğuyorum.
Gelelim başka bir arkadaşıma, 12 yıllık sözde can olan arkadaşım. -sözde-
Bu hatunu hiç bir zaman anlayamadım. Ben anlamıyorum abi, bir insan başka insanları görünce ne kadar değişebilir? Yok baya baya değişiyor.
Ama kötü gün dostu her daim ben. Benim kötü günüm de yanımda olan ise, asla sen değil. Böyle insanlarla da diyaloğu kestiğimden acayip derece de mutluyum. Hatunun ben de kitapları varmış, onu istemek için mesaj attı, bir soğukluk bir soğukluk, yavrucum sen değişirsen.
Hataları 3500 kere tekrarlansan, ben bir silerim tam silerim. Öptüm.
Gelecek planlarıma geliyoruz şimdi. Bir sene daha dershaneye gitmeye, aile meclisinde karar verdik.
Benim hayatım ama amcam bile karışıyor işte böyle özgürüz maşallah.
5 Ekim de dershane başlayacakmış tekrar, yeni yüzler, eski hocalarım. Harika geçeceğine eminim.
Yani buradan şu sonuç çıkıyor canlarım, 5 Ekim'den sonra nava kaçar.
Nava'nın okumak istediği mükemmel bir bölüm var ve ısrarlı, ısrarlarında inatçı şlakfalşd.
Konudan konuya geçmeyi pek sevdiğim için, atlıyorum başka bir konuya.
Bazen kendimi tuhaf biri gibi hissediyorum. Yani ısrarla kendimi üzmeye programlanmışım, insanları sinirlenince fazla kırıyorum.
Çok fazla sahipleniyorum. Bu huylarımı yeneceğim yani yenmem gerek. Çünkü yaralanmaktan, üzülmekten şiştim.
Deniz ve Elifcanlarım Ankaradan benim yanıma geleceklermiş. Deniz bana mükemmel bir dövme yapabilir, ben de musmutlu olabilirim. -.-
Sorun sadece yaşlanmak, yaşlandığım da bacağımdaki kelebeklerin pek hoş duracağını düşünmemekteyim.
He bir de aklıma geldi onu da söyleyeyim uzatmayacağım. Bazı insanlar vardır, arada sırada konuşursun. Kavga edersen, koparsın.
Sonra tekrar kaldığın yerden devam edersin ya; he işte o insanları sakın kaybetmeyin.
Ne varsa onlarda var, değmeyecek şeyler için kimseyi kaybetmemek gerek.
Ben birileri için hâla, iyi ki tekrar benim kardeşim diyebiliyorsam, bunu aramızdaki bağa borçluyum.

__________________