Çevrimdışı

Söz uğruna hayatı bir yalan gibi yaşadık. Ne kadar yalancıydık. Kurduğumuz oyunlarda oysa, herşey ne kadar inandırıcıydı..Aşktan bahsettik, aşkı tanımıyorduk. Öldük, ölmüyorduk.Sadakatten söz ettik, sadakati bilmiyorduk. Sevdik, aslında sevmiyorduk.Aldık, veriyorduk; verdik, alıyorduk.Söz yerini buluyordu sadece, iyi düşüyordu, uygun.İçimiz bir hoş. Habire büyüyorduk..Kaç kez yeri geldi diye cümleler sarf ettik aritmetik sağlamlığı bol formüller doğrultusunda.Söz yerini bulsun da!Söylemesek ölürdük!İnanmadan söyledik, yine öldük..

Nazan Bekiroğlu - Ne Kadarını Sustuk Konuştuklarımızın?