Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
İnsan sevdiğini düşmanından
daha zor affedermiş güzel tanrıça...
Ağlamak düşer bize, bu neşeli bahar sabahında!
Sabah sabah kanlı gözyaşları akıtmak düşer
kendini yitirmiş güzel tanrıçaların peşi sıra...
Ve bu sabah bize en çok sevmek yakışır güzel tanrıça;
ölümüne sevmek hem de
kaçmak yerine duru dumanların arasına!
Oysa sen, tecavüze uğramış bir
Pollyanna maskesi takmışsın yüzüne
ve gözlerin bir büyücüye
saçma sapan cadı hikayeleri anlatıyor!
Bense durdurulamaz bir erozyon olup
süzülüyorum gözbebeklerinden içeriye!
Bak dışarısı ne kadar soğuk,
insanların gözleri kan kusuyor aşıkların bedenine!
Herkes, ama herkes nefret ediyor bizden,
bir tecavüzcüye bakar gibi bakıyorlar artık aşıklara!
Ve biz terkedilmiş evler gibi uzak iki tepeden
birbirimize bakıyoruz yüz milyonlarca yıldır...
Sen benim sana gelmemi istiyorsun,
gel diye yalvarıyor bakışların;
gelemem, ayaklarım yok, biliyorsun!
Ben sana gel diye yalvarıyorum;
gelemezsin, ayakların yok, biliyorum!
Terkedilmiş iki ev gibi bakıyoruz şimdi birbirimize
iki uzak tepeden ve içimizde
hayaletler gibi cirit atıyor eski aşklar.
Korkuyorum güzel tanrıça tut ellerimi...
Altımdaki toprak kayıyor!
Dünya böyle bir erozyonu daha hiç görmedi!
Altımızdaki Dünya kayıyor güzel tanrıça!
Uzat,uzat, uzat ellerini...
Alıntı