Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



Şimdi artık ne anılar var ve ne de göz yaşları.

Şimdi artık anılar da yok göz yaşları da.
Demek ki sen hiç yoktun ve hiç de var olmadın.

Ben hikayemde bu kısmı görmemiştim. ben hikayenin bu kısmını daha evvel seyretmemiştim. bu bölüm bana ne kadar yabancı. anılar da yok göz yaşları da. hiç yaşanmamış anıları yaratarak arkasından sürüklenen de ben değilim. oysa fazla değil, bir kaç saniye evveline; gözlerini gözlerime dikerek öyle boş, öyle umarsız, öyle yabancı ve öyle acımasız bakmazdan evvel sen, yeter artık, demezden evvel sen, zannediyordum ki her şey yerli yerinde. bu kısmı daha evvel görmemiştim. demek ki sen yoksun. demek ki sen hiç var olmadın. bunu neden şimdi farkediyorum? tersinden mi yakalıyorum bütün tekamülatı? bu defa mesele kendi varlığını filan değil, senin varlığın. tamamını vehmettiğim senin varlığın. demek ki sen yoksun. hatta hatta, evet, sen galiba hiç var olmadın. ne garip ve anlamak ne kadar zor.

Oysa bir kaç saniye evveline kadar zannediyordum ki, bütün o karanlık ve rutubetli koridorların sonunda sen varsın.