Çevrimdışı

Ü N İ T E 14
Uluslararası üretim yapmaya karar veren bir işletmede şu sorulara cevap aranmalıdır.
Hangi pazara hitap edecektir.
Bütünleşme derecesi ne olacaktır.
Tedarikçiler nerededir.
Üretim tek bir tesiste mi birden fazla tesiste mi yapılacaktır.
Tesisler biribiriyle ilişkili mi yoksa otonom olarak mı faaliyet gösterecektir.
İşletme ne gibi üretim ekipmanlarına gereksinim duymaktadır.
Hangi mevki uygundur.
Ar-ge çalışmaları nerede konumlanacaktır.
Üretim sistemi faaliyetleri :Bunlar üretim ve destekleme faaliyetleridir.
1 )Üretim faaliyetleri :İşçileri, hammaddeyi ve makineleri kullanarak arzulanan kalitede ve bütçede belirtilen maliyetlerde üretim yapmak amaçlanmaktadır.Bu amacın gerçekleşmesini sağlayan faktörler ise şunlardır.
a )Düşük üretim miktarı :Saptanan miktarda üretim yapılmasını engelleyen nedenler,
Tedarikçilerin girdileri istenilen zamanda ve istenilen kalitede sağlayamaması
Personelin görevi ile ilgili yeterince bilinçli olmamasıdır.( Düşük koordinasyon )
Yaşanan devamsızlıklar
b)Aşırı ürün kalitesi :Kalite standartlarının çok yüksek olması durumunda uluslararası işletmeler ulus dışındaki tesislerinde daha düşük kaliteli ürünü farklı bir marka adıyla üretmekle çözmektedir.
Kalite :Bir mal ya da hizmetin belirlenen gereksinimleri karşılama yeteneğidir.Mal ve hizmeti ekonomik olarak üreten ve tüketici isteklerine yanıt veren bir üretim sistemine denir.Tüketicilerin arzu ettiği niteliklerde ürünün istenilen zaman ve yerde ve uygun bir fiyatla sunulmasından oluşan bir bütündür.
c )Aşırı üretim maliyetleri :Üretim esnasında gerçekleşen maliyetlerin bütçede belirlenen üretim maliyetlerinden yüksek olması durumudur.Eş zamanlı üretim sistemini benimseyen işletmeler stok kavramını ortadan kaldırmaktadır.
2 )Destekleyici faktörler :
a )Satın alma :Üretim satın alma biriminin sağladığı hammadde, üretim gereci ve makineleri kullanmaktadır.
b )Bakım :Binaların ve ekipmanların bakımıdır.En yaygın uygulama üretim durduğunda eskimiş parçaların değişimidir.
c )Teknik fonksiyon :Üretimle ilgili spesifikasyonları sağlar.Girdi ve bitmiş ürünlerin kalitesini kontrol eder.
Global ürün ve hizmetlerin, işletmelere sağladığı yararlar :
Maliyetleri azaltma
Kalitenin geliştirilmesi
Tüketici bağımlılığının artması
Rekabet gücü
Maliyetleri azaltma :Global ürün ve hizmet geliştirmenin en yaygın nedeni olarak gösterilmektedir.Maliyetleri azaltma içinde, satın alma, üretim ve yatırım maliyetlerinde tasarruf ve ar-ge çalışmalarında kolaylık sağlamak sayılabilir.
Kalitenin geliştirilmesi :Peters ve Waterman tarafından gerçekleştirilen Mükemmeli Arayış adlı çalışmada başarılı işletmelerin temel özelliklerinden biri olarak ‘’ sadece en iyi yapılan işe bağlı kalıp onunla ilgilenmek’’ gösterilmektedir.Bu işletmeler, çeşitlilik kavramını benimseyen işletmelerdir.Kalitenin geliştirilmesi, maliyetlerin azaltılması kadar olmasa da ürün standartlaştırılması için önemlidir.
Tüketici bağlılığının artması :Tüketim ürünlerinde, standartlaştırma müşteri bağlılığını artırmaktadır.Endüstriyel ürünler ise standartlaşmayı desteklemektedir.
Rekabet gücü :Tamamen standartlaştırılmış global ürün, ürün maliyetlerinin düşürülmesi yoluyla rekabet gücünü arttırmaktadır.
Uluslar arası işletmelerde üretim sistemi ile ilgili karar alanları :
1 )Global kaynaklama :Bu karar ‘’ yap ya da satın al ‘’ kararı olarak adlandırılır.Bu karara bağlı olarak iki temel yapı ortaya çıkmaktadır.
Adil düzenlemeler
Uluslararası joint venture üretim
Kontrollü uluslararası üretim
Adil olmayan düzenlemeler
Uluslar arası satın alma
Uluslar arası satın alma anlaşması
2 )Global faaliyetleri konumlandırma :Bu teori, faaliyetlerin özellikle hammaddenin, işgücünün ve üretim girdilerinin en ucuz olduğu ülkelere yatırım yapılmasını öngörmektedir.Buna karşın stratejik üstünlük teorisi, üretim maliyetlerini tek değerleme ölçütü olarak kabul etmemektedir.Verimlilik ve kalite, deniz taşımacılığına uygunluğu, sermayenin maliyeti, ekonomik altyapı ve politik riskleri içermektedir.Geleneksel uluslararası işletmelerde faaliyetlerin konumlandırılması için iki temel strateji söz konusudur.İlki özellikle fabrikalar ve diğer üretim varlıklarını düzenleyerek aynı üretimi birden fazla ülkede gerçekleştirmek, diğeri ise faaliyetlerini kendi ülkelerinde yoğunlaştırmaktı.İşletme faaliyetlerinin nerede konumlandırılacağı ve nasıl koordine edeceği stratejik yönetimin bir parçasıdır.
Micheal Porter bu konuda dört matrisi önermektedir.
İhracat temelli strateji :Değer yaratma faaliyetleri ana ülkede gerçekleştirilirken satış, dağıtım gibi faaliyetler ülke dışında gerçekleştirilmektedir.
Ülke merkezli strateji :Müşterilerin bazı ürünlerin sadece belirli ülkelerde en iyi şekilde üretildiğine ya da bu ülkelerden geldiğine inanmalarından kaynaklanmaktadır.
Yabancı doğrudan yatırım :En önemli yabancı pazara giriş stratejilerindendir.Hükümetler açısından bakıldığında fabrikalar istihdam ve gelir kaynağıdır.
Saf global strateji :Faaliyetleri en uygun bir ya da birkaç ülkede gerçekleştirilmektedir.Satın alma İngiltere’ de, ar-ge faaliyetleri Almanya’ da, hammadde süreçleme Meksika’ da ve montaj Kanada’ da gibi.
3 )Global ürün ve hizmet geliştirme :İki yöntem vardır.Birincisi az tercih edileni olmakla beraber en yaygın olan, varolan ulusal ürünleri global pazarlara uyarlamaktır.İkincisi ve en çok tercih edileni, global pazarlar göz önünde bulundurularak ürün geliştirmektir.Bu yaklaşım tek pazar için ürün geliştirmekten çok daha üstünlükler getirmektedir.
4 )Teknoloji seçimi :Uluslararası işletme açısından bakıldığında, genellikle oldukça yüksek bir sermaye gerektiren en son teknolojinin seçilmesi tercih edilmektedir.Bu yöntem, sadece en iyi sermaye, yoğun ekipman ve süreçleri kullanarak verimliliği artırmakla kalmıyor aynı zamanda personelden kaynaklanan sorunları da azaltmaktadır.Yatırım yapılan ülke açısından bakıldığında ise, en son teknolojinin kullanılması umulandan daha az iş fırsatlarına neden olur.