4.Sınıf AÖF Uluslararası İşletmecilik Ders Notlari
4.Sınıf AÖF Uluslararası İşletmecilik Ders Notlari
Uluslararası İşletmecilik Ders Notlari Ü N İ T E 1 Uluslararası işletmecilik :İşletmeler tarafından düzenlenen ve ulusal sınırlar dışında yürütülen her türlü faaliyettir. Uluslararası ticaret :Bir işletmenin, ürün ve hizmetlerin, ihracat ve ithalatı ile meşgul olmasına dış ticaret denir. Uluslararası yatırım :Bir işletmenin ana ülkesinin dışında işletmecilik faaliyetleri yürütmek amacıyla kaynak transfer etmesine uluslararası yatırım denir. Ulusal ve uluslararası işletmeciliğin farkları : Kültür :Ev sahibi ülkenin görgü, gelenek, değer ve normlarına uyularak faaliyet gösterilmelidir. Finansal ortam :Farklı para birimlerini kullanmayı ve ülkenin işletme faaliyet yasalarını dikkate almak gerektirir. Hukuki çevre :Kanun, tüzük ve yönetmeliklere işletmeleri özel duyarlılık gösterilmelidir. Tüketici zevkleri :Talebe göre tedarik ve pazarlama stratejileri benimsenmesi gereklidir. Uluslararası işletmeciliği önemli kılan gelişmeler : 1 )Teknoloji:Ürün ve hizmetin yanı sıra çağdaş yönetim, üretim, pazarlama ve lojistik biçiminde de gerçekleşir. 2 )Rekabet :Kısa dönemde etkin rekabet edemeyen yerli işletmeler endüstriyi terk etmeye zorlanabilirler. 3 )Standardizasyon :Dünya pazarlarında geçerli olan normların ve uygulamaların benimsenmesidir. 4 )İş çevresi :İkiye ayrılır. İç çevre :Kontrol sahibi olduğu şirket misyonu, örgüt yapılmasını, işe alma politikasını ve tedarikçi firmalarla ilişkileri Dış çevre :Kontrol edemediği sağlık ve güvenlik yasalarındaki, ticaret politikalarındaki ve hukuki çevredeki değişmeler 5 )Politik etkisi :Başlıca etkisi sınırlarını uluslararası yatırıma ve ticarete açması ,sistem ve yöntemlerin standartlaşması, insan hakları ve çocuk işgücü konusunda uluslararası kriterleri benimsememesi ve demokratik kuruluşların gelişmesine ilişkin olarak hükümetler üzerinde baskı oluşturur. 6 )Ekonomik entegrasyon ve globalleşme : Globalleşme :Dünya pazarlarının, mal ve hizmet üretiminin bütünleştiği ve birbirine bağlı hale gelmiş olduğu dinamik bir süreçtir. Uluslararası işletmeciliğin tarihsel gelişimi : Ticaret dönemi :1500’ den 1850’nin sanayi devrimine kadar devam etmiştir.Ülke dışı yatırımlara ağırlık verilmesi zorunlu hâle gelmiş ve bankacılık büyük önem kazanmıştır.. Sömürgecilik dönemi :1850’ den 1914‘e Birinci Dünya Savaşının başlangıcına kadar devam etmiştir.En belirgin özelliği sanayi devriminin sonucunda büyük işletmelerin kurulmuş olmasıdır.Sanayi malları, tarım ve madenciliğe önem verilmiştir. Ayrıcalıklar dönemi :1914’ den 1945’ e İkinci Dünya Savaşının bitimine kadar devam etmiştir.Otomobil sektöründe dış ülkelere yapılan yatırımlar önem kazanmıştır.1929 da İngiliz Lever deterjan ile Hollandalı Unıon firması birleşerek ilk uluslararası işletmeyi oluşturmuşlardır.Bu dönemde önemli bir olayda 1929 büyük dünya buhranıdır.İkincisi Avrupa’da savaş dolayısıyla Almanya’nın işgali bazı işletmelerin işgal altında kalmasıdır. Uluslararası dönem :1945’ den günümüze kadar olan dönemdir.İşletmeler dünya çapında yeni pazarlar ve üretici güçler aramaya başladıkları için bu yıllara (1945-1970) Global genişleme yılları adı verilir. Ev sahibi ülkeler faaliyetleri denetleyebilmek ve sosyal siyasi dengeleri koruyabilmek için : Tarifeler Vergiler İthalat kotaları Fiyatlarla ilgili sınırlamalar Yöneticilerin uyruğu ve yerel kaynak kullanımı ile ilgili sınırlamalar Sermayenin yatırımcı ülkeye dönmemesi ile ilgili sınırlamalar getirilebilir. |