Kahraman Tazeoğlu - Bambaşka Kitabından
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Dışının içinden daha güzel olduğu bir hediye paketi gibidir aşk. Alacaksan açmayacaksın, açacaksan almayacaksın.
Unutmak ne güzel yakışmış üstüne. Bir ütülü gömlek gibi giymişsin üstüne, yitip giden bizi. Unutacak ve gideceksin biliyorum.Üstünde hala ütülü duran "biz" gömleğinle sakın beni başkalarıyla kırıştırma!
Beni unutmaya çalışırsın...Ve gideceksin...Üstelik adın hala dişetlerimde kanıyorken. Önce vardın.Hiç kimseye benzemiyordun. Şimdi yoksun.Herkes gibi oldun.
Ayrılmak kaçınılmazdır, çünkü insan bir tek kendi kalbinde misafir değildir.
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Başkasını sevmen, bana acı verirmi sandın? Sen beni de sevmemiştin ki zaten...
Çocuktum, öyle inanmıştım ki döneceğine.
Bir bana mıydı yollarının dikeni? Geç kalmalara bu denli aceleci oluşun, çocuk kalbimi kırmaların, beni senden almalarına izin vermelerin, hep bu yüzden miydi?
Adına sevmek denen bir yoksulluk muydu bana sunduğun; ihanetlerinin zenginliğinde?
Küfür küfür eserken ayrılık rüzgarı, bir bana mıydı hoşçakalların?
Bir sen kalmıştın oysa bana senden sonra...Senden öncem zaten seninle bitmişti.
Onsuzluk, sonsuzluktan daha sonsuz demiştim soranlara.Ne büyük aptallıkmış meğer.
Dedim ya çocuktum işte...Öyle inanmıştım döneceğine.
Ölüm uzun bir vedadır sevgili.Ve rüyalar uyumak için değil uyanmak için vardır.
Kes biletimi. Kendime dönüyorum ben. Kalbimin kırıklarını birleştirsem de eskisi gibi olmuyor nasılsa.
Sesime küstüm.
Yağmurlarımı tükettim.
Şemsiyeler ıssız kaldı.
Büyümeden yaşlandım ben. Hayat bana ilk gördüğüm insanların, ilk gördüğüm gibi olmadığını öğretti.
Kahraman Tazeoğlu