Çevrimdışı

Merhaba. Öncelikle teklifi getirdiğiniz için ben teşekkür ederim.

1) Annemin benim geldiğimi bildiği halde sen mi geldin? sorusu bana her zaman çok saçma gelir. Asansör kullanmadığım için 6 kat çıkıp nefes nefese kaldığım halde evet anne ben geldim demek o an beni bayar. Çok sıkılıyorum bu tarz sorulardan. Bir de insanlar bir şeyler anlatır anlatır. Anlattıktan sonra illa benden onay alma ihtiyacı duyarlar. Yani her şeye evet demem gerekiyormuş gibi bir zorunluluğum varmış gibi davranırlar. Bu tür soruların cevabına hep evet hıhı öyle tabii demek beni yoruyor.

2) Beni öldürmeyen her şey beni güçlendirir. Bunu asla aklımdan çıkarmam. Aynı zamanda annem hep inandığın bir şey varsa peşinden koş. Engel mi çıktı? O zaman daha hızlı koş der.

3) Hiç gereği yokken yalan söyleyen, yalakalık yapan, adalet nedir bilmeyen, hedefleri olmayan, insanları küçük gören, fazla trip atan, espri anlayışı olmayan, oturup kalkmasını ve lafını bilmeyen kişilerle muhattap olmam. Aslında bu uzar gider. Fazlası ile seçiciyimdir. Ama fazla da uzatmaya gerek yok sanıyorum. )