Çevrimdışı

Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını...
Ve anladım ki ne sen kalabiliyorsun ne ben gidebiliyorum.
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak
gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...

Ve anladım ki ne seninle ağlayabiliyorum, ne de sensiz
gülebiliyorum.

Belki de sen aşka aşıktın, ben üstüme alındım bilmiyorum. Bir gün gerçekten
senden vazgeçebilecek miyim onu da bilmiyorum...