Çevrimdışı

''Seni seviyorum... Beni sevme.! ''

Pek çoğumuz yaşamışızdır bu anı. Pek çoğumuzun boğazına bişeyler düğümlenmiştir o anlarda..Belki sadece ‘’ Kendine iyi bak ‘’ diyebilmişizdir; belki de sadece ‘’ Hoşçakal ‘’..

Herkesin kendine özgü bir hikayesi vardır , tabi her hikayenin de bambaşka karakterleri. Ama her hikayenin ana fikri aynıdır belki de ; sadece seversiniz. Karşılığında bir şey beklem...eden değer verirsiniz , onun sadece iyi olmasını istersiniz sebepsiz bir şekilde. Sağlıklı düşünemezsiniz bazen; kendi kendinize yakarsınız gemileri; kendi kendinize bu sefer geri dönmemek üzere gidiyorum dersiniz; ama ufak bir kıvılcım sizi geri döndürmeye yeter de artar çoğu zaman.Ve gün gelir artık hikayenin sürüncemede kalmasını daha fazla istemezsiniz; bir şekilde toplarsınız cesaretinizi..Belki yüz yüze, belki telefonda , belki mesajla ‘’ Seni Seviyorum ‘’ dersiniz. O ana kadar binbir zorlukla içinizde tuttuğunuz duyguları söylemişsinizdir artık bir kere. Sessizlik kaplamıştır her yeri; saniyeler geçmek bilmez o anlarda.. Ve sadece iki kelime duyarsınız karşılık olarak; ‘’ Beni Sevme.! ‘’

Sonrasında içinize kapanırsınız belirli bir dönem; kimseyle görüşmek istemez , bir şey yapmak istemezsiniz. Kendi kendinize bir terazi oluşturursunuz bundan sonrası için. Bir tarafında ‘’gurur ‘’, diğer tarafında ‘’sevgi ‘’ . Terazinin bir tarafı ağır basacaktır; ki insandan insana değişebilir bu. Benim terazimde de ağır basan taraf ‘’ Gurur ‘’ oldu işte…

Değişik bir hikayeydi benimki..Herşeyin bir anlamı olduğunu ve bu kadar tesadüfün bir arada olamayacağını düşünmüştüm hep. Belki de seneler sonra birisini sevebilmemde bu düşüncelerim etkili olmuştu.
İşte böyle.. Gün gelir ; siz de benim gibi doğum gününü bilirsiniz ama kutlayamazsınız; gün gelir siz de benim gibi pek çok defa merak edip, sesisini duymak için elinizi telefona götürür ama vazgeçersiniz . Her defasında ‘’ Gururdan duvarlara ‘’ toslarsınız ve çıkışı bulmak istersiniz..

Ben kendi çıkışımı buldum.. Eğer maneviyat duygunuz ve Allah inancınız varsa ; sizin de çıkışı bulmamanız için herhangi bir neden yok.. Son olarak; benim çıkış yolumda bir tabela vardı ve bir çift söz yazıyordu o tabelada. Ne yazıyordu diye sorar gibi olduğunuzu duyuyorum; belki size de yol gösterir diye uzatmadan söyleyeyim:

‘’ Olduğu kadar, Olmadığı kader ‘’ ….