| Cevap: Anlatδamda Anlamazδın
Son zamanlarda nelerden kaçıyorsam gün sonunda anlıyorum ki boşa bu kaçış.. Her ne kadar uzaklaştın sanarsan o kafanın içinde bir vızırtıyla başlar ve birden bütün benliğini sarmış duruma gelir sen her ne kadar engel olmaya çalışsan da çok geçtir.
Sanırım yine saçmalamaya ihtiyacım olan vakitlerdeyim. Yarın bunu yaptığıma pişman olacağım. Ve sanırım bu gece içim içimi yiyecek ve ben yine uykusuz bir gece geçirip sabah huzursuz uyanacağım gözlerimi açtığımda göreceğim ki değişen birşey olmayacak. Ve ben yine üzüntümle başbaşa kalacağım. Heybeme bir üzüntü daha ekleyip kanburuma biraz daha ilave edeceğim.
17 mayıs artık gelse. Gelse de gitsem bu şehirden. Gitsem ne olacak ki düşüncelerimde benimle geldikten sonra.. Bu şehre hayranım.. Hem nefret ettirip hem aşık eder insanı. Hep söylerim. Çirkin ama çekici insanlar gibi bu şehir.
Mantık mantık mantık.. Bazen insanların mantıkları bana çok mantıksız geliyor. Duyguları ise saçmalıktan öte değil. İyi de neden böyle? Bir gün şu kafamın içinde ki neden soruları cevaplarını bulacak mı acaba? Bulmasın çok da umrumda.
Aslında hayatım çok düzenli ve doğru bir şekilde sorunsuz ilerliyor. Hiç bir sıkıntım yokken nasıl oluyor da birşeyi sıkıntı yapıp kendi kendime hayatı zindan ediyorum bu da ayrı.
Dengesizliğin dengesinde sallantıdayım. Yarın daha çok pişman olmadan kesmek mantıklı..
__________________ Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~ |